(bkz: bizim nesil)
(bkz: 2002 dünya kupası)
turkiye brezilya maçinda o duyguyu yasamistim.
çin macinda ise balo sabahiydi. yine de o kafayla uyanmis izlemistim.
dahil olduğum nesildir.
hangi maçtı hatırlamıyorum ama sırf maçı izlemek için okula gitmemiştim ve maçı kazanınca tüm mahalle çocukları olarak dışarı çıkıp sevinmiştik.
Öğretmenler odasını yaklaşık 100 kişilik bir grupla oğlen tatilinde basıp, ' hocam okulda bitek burda televizyon var, maçlar oğlene denk geliyor izleyemiyoruz'' şeklinde serzenişte bulunup, tüplü koca televizyonu okulun amfisine taşıymış aynı nesildir. Ne günlerdi ya, ufacık sikindirik bir televizyonun etrafında, oğlenleri belki 300 kişi olurdu amfide. Ayrıca, bahsi geçen aynı güruh, kalabalıltan televizyonun Sesi duyulmuyor diye, televizyona ses sistemide taktırmıştır.
Edit: bu esnada, bu olayın başkahramanları olan topluluk , ilkokul 5. Sınıfa gitmektedirler. Daha sonra başarıya ulaşan bu girişimleri ile ortaokullar tarafından kahraman ilan edilmişlerdir.
