hakkinda ilginc anilara sahip oldugum, heyecan verici eylem. degisik bir ergendim ben, oyle cok isim olmazdi okuldan kacma denen seyle. lise birinci sinifa gelene dek bir kere bile okuldan kacma tesebbusunde bulunmamistim. sonra bir gun hayatimi degistiren ve hayatini degistirdigim biriyle tanistim, birkac ayda can ciger kuzu sarmasi olduk. ben dusunce insaniydim, o ise hareket. beni bir gun okuldan kacmaya ikna etti bu serefsiz. okulumuz da izmir'in gobeginde, ama her nasilsa arka bahce bir brezilya yagmur ormani gibi. koskocaman bir duvar var okul bahcesi ile apartmanlari ayiran, o duvari asip bir apartman bahcesine atladin mi tamam, rahatsin. okulun son gunleriydi. baska siniflardan ismini cismini bilmedigim insanlari da takmis pesine bu salak, beni de ikna etti, guya okuldan kacacagiz. bana da plan yapmak dustu. yok nasil hareket edersek suphe cekmeyiz, yok kacar gibi degil rahat gorunmeliyiz falan, goren duyan da hapishaneden kaciyoruz sanacak, oyle bir ciddiyet hakim ortaliga. neyse efendim biz bir sekilde aldik cantalari esyalari gectik o duvari, yuruyoruz. yagmur ormaninin icinden geciyoruz baya bildigin. bir ara bu pesimize takilanlardan biri 'bedenci geliyor!' diye bir feryat figan etti, en yakin arkadasim dedigim beni ikna eden serefsiz beni camurlarin icine ederek bir depar atti... neyse, bedenci falan gelmiyormus, ben ciktim camurlarin icinden, buna soylene soylene yuruyoruz. ben de tam bir izmir teyzesi ruhuna sahip bir ergendim o zamanlar, cazgirdim, kavga etmeye her an hazirdim, 'bu kizdan korkulur' dedikleri biriydim yani. tek olayim da bagirmakti, baska bir sey yok. ama nasil bagiriyorum... neyse geldik duvarin kenarina, apartman bahcesine atlayacagiz, herkes tek tek atladi, ben bakiyorum yok arkadas cok yuksek ben atlayamam. etek falan da var, is zor yani. oturdum oraya agliyorum bildigin atlayamam ben diye. krize girdim bildiginiz. sonra apartmanin balkonlarindan birine atletli, sigara tutturen bir adam cikti, basladi bize bagirmaya... 'yok efendim cok gurultulusunuz vay efendim sizi okula sikayet edicem' falan filan derken, ben basladim bu adamla bir guzel atismaya. adam bir yumruk atsa direkt felc olacagim gercegi aklima gelmedi. sen misin biz ogrencileri sikayet etmekle tehdit eden, yok efendim alti ustu okuldan kaciyoruz (goren duyan da okuldan kacma konusunda profesyonel sanacak), vay efendim sen hic genc olmadin mi... neyse adam iceri girdi kufurler savura savura (izmir teyzesi kavgayi kazandi beyler, yaslaninca da otobuslerde kavga ederim artik), ben de o duvari bir sekilde atladim. her yerim camur tabii. bir daha da okuldan kacmamaya yemin ettim ancak cok kereler bozdum o yemini... serefsiz arkadasim sagolsun. 'serefsiz' sifati ustune yapisti tabii sonra, hep oyle cagirir oldum.
