Ilkokulda gelmisti. Ismi "anna"idi. Bizden 3 yas buyuktu ama bizim siniftaydi. Uzun boylu, sari sacliydi. Disleri sariydi. Biraz cekiniyordum ondan, uzaktim yani. Din derslerini dinlemezdi, gulerdi. En arka sirada otururdu. Sinavlarda kopya verirlerdi bizimkiler. Turkce konusamazdi pek. Ingilizce anlatmaya calisirdi. Eziklenirdik, evet..
Aradan yillar gecti. Facebooktan buldum onu. Turkceyi cok iyi ogrenmis. Miy miy ve turk erkeklerinin ilgisini degerlendirmeye calisan genel rus kizlarindan saniyordum. Duvarina bir baktim;
bizim okuldaki kısa boylu, kumral, hafif minyon kızdır. ulan bu kadar mı insanın burnu havada olur. bi afralar bi tafralar efendim yürürken sanki '' mal malafat bende ulan saygı duy'' dercesine o kısa boyuyla sanki başı tavana değecekmiş gibi yürüyor. hani hiç rus kızı görmesem tamam derim ama işim gereği yaklaşık 5 senedir yazları onlarla geçiriyorum ve açıkça söylemek gerekirse hiçte sevmiyorum onları. o ne lan ruh desen yok, cazibe desen yok bildiğin soğuk mahkeme duvarı lan alayının yüzleri. ama bizim türk kızları öylemi hiç de bile. bikere türk kızların şuh var arkadaş. o bile yeter de artar.