dışarda sınıfta kusan çocuk var bi de. o daha ilginç amk. okulda sınıfta ne lan. okulda , sınıfta, sırada de bari. okuldan bağımsız sınıf mı var. takıntılıyım evet. neyse . bu çocuk da zavallı tabi. eh.
tiksinilen bahtsız çocuktur. ufak bir anektot anlatmak gerekirse, ortaokul 7.sınıfta talebe iken (yani bundan yaklaşık 10 sene evvel), nur yüzlü bir hatun var idi sınıfımızda. bende biraz sevgi besliyordum kendilerine. kendisi izmir li bir hanımefendi idiler. ancak ben bu mevzuyu valideme açtığımda, validem ''kattiyetle olmaz, uzak dur evlatçığım'' diyor, paşa dedem ''ondan sana yar olmaz, izmir liyse laiktir o kız'' diye uyarıyordu. amma velakin yaşımın verdiği cehalet ile laik nedir bilmiyor ve o güzel yüzlü kızı sevmeye devam ediyordum. sonbahar mevsiminin rüzgarlı bir gününde, din dersi esnasında, ben bir yandan pür dikkat hocamı izleyip dinliyor, bir yandan ise şeytana uyup böyle ulvi ve önemli dersi bırakıp kızcağıza ''ahhh ah'' diye iç çekerek hal ve hareketlerini gözetliyordum. işte ne olduysa o anda oldu dostlarım. o nur yüzlü güzelim kız sanki içinde bir canavar besliyormuş gibi durup dururken haykırarak titreyerek istifrah etti. şok olmuş idim. aklıma hemen paşa dedem ve valideciğim geldi. demek böyle oluyorlarmış dedim. demek din dersini böyle boşlarsan başına bunlar gelebilirmiş dedim. o günden sonra bir daha ne din dersini boşladım ne de bir izmirliye tutuldum efendim.
sınıfta kustuğunda kaçarsın, saklanırsın, görmezsin. kadın otobüste önümdeki koltukta 12 dakika kustu, kımıldayamadım, başka birşey düşünemez oldum. ne yaptın be abla.
