akşam misafir gelicekse iftar arasında kaçıp eve giderdim yer gelirdim.
o günden arta kalan kekleri ve pastaları ertesi gün iftarda yicem diye çantama doldurturdum. sonra dayanamaz tenefüsde sınıfta kimse yoksa gizlice yerdim. çok başka olurdu tadı ozaman.
10-15 sene sonra yine yaşanacaktır. ama tabi o neslin çocukları yaşayacak muhtemelen, o nesil ise işyerinde veya eve dönüş yolunda iftarını açacaktır. gerçi o nesilden öğretmen veya öğretim elemanı olan oldu ise öğrencileriile birlikte o anı tekrar yaşayabilir o ayrı...
