günümüz gençliğinin en büyük problemlerinden biri olan özgüven problemine yeni bir bakış açısı kazandırabilecek nitelikte olan cümle.
sorarım size;
''kendime çok güveniyorum'' diyen bir insan gösterin bana,
ilkokul, ortaokul, lise fark etmez, bu cümlede yazılanı yapabilmiş mi?
''ben kendime güveniyorum ağbi yeea'' diyen biri gördüğümde
''okulda, diğer adem oğullarına havva kızlarına aldırmadan, umarsızca, serkeşçe, bir başına, aman elalem ne der demeden sıçabilen çocuğun özgüveni'' derim, susup kenara çekilirim ben moruk.
küçüklüğümde çığlık filminin wc sahnesini izledikten sonra okulda sıçmaya gidemezdim. her an maskeli elinde bir bıçak olan adam sindiii diye çıkıp beni kesecekmiş gibi gelirdi. abi dur ben sindii değilim karıştırdın mı diyecektim ona sanki. o da zaten farketmez ha sindi ha mindi diye düşünür beni keserdi zaten neyse. bu korkumu yendim sonuç olarak her yerde wcye gidebilir rahatlıkla sıçabilirim sonuçta hepimiz içine ediyoruz.
8 yıl ilköğretim
3 yıl lise
1 yıl dersane
4 yıl üniversite
toplam 16 yıl boyunca 1 kere, evet yanlış duymadınız sadece 1 kere sıçabildim, oda üniversitede. Askerde bile ilk on gün (onbir gün de olabilir tam hatırlamıyorum) yapamamıştım. Hey gidi be.
deliler gibi sıçmış insanın özgüveni, en buharı tüteninden. riskdir okulda sıçmak o çiş kokulu soğuk tuvalette zamana karşı verilen bir yarıştır (tenefüs zili), sıçabilenlere selam olsun.
Bunu becerdim la ben.hemde kapi kliti bozuktu bir elimle kapatip sictim.dogal olarak bok o delikten epey uzak kaldi.hortum da kisaydi.temizliyim derken o boku tualetten disari cikarmistim.o gun o tualette yasanan curcuna hala aklimdadir.
