okula gidip bir meslek sahibi olup da parasını kazanmak isteyen parasız insan ile zamanında okuyamamış yada okuldan para yok sorunu ile ayrılmış olan iki ayrı insan türüdür.
gariptir ya bunlar, sabah sabah kalkarlar filan yüzlerini yıkarlar sonra giyinir yollara düşerler, sanki sanarsınız ki çok önemli adamlar!, ama ne yapsın ki işte eli mecbur, hayır sorsan diyorlar ki biz diyorlar işimizi okulumuzu seviyoruz ondan gidiyoruz diyorlar hep fasa fiso hep!, lan kimi kandırıyorsunuz be kimi be?, desenize elimiz mahkum işte okumalıyız işe gitmeliyiz bilmem neyiz diye de bizde adam gibi adammış delikanlıymış diyelim öyle ya!. neyse hayırlısı olsun her şeyin.
Tam tersinin daha acınası olduğu durumdur. Hem çalışıp hem okumak alenen "Göt" ister. Kişi ailesine yük olmamak adına kendi ayaklarının üstünde durmaya çalışır. Nitekim azimliyse başarırda. Baba parası yiyip, marlboro içmektense kendi parasını yiyip winston içer. Ama yarın bir gün baba parsı suyunu çekip, o popoları tavanlara sürten mübareklerin popoları yerleri kazırken, o 2 meslek birden edinmiş olur, piyasaya da hakim olur.
aklıma; istesem destek olacakları halde, ailemden para almamak için gündüz çalışıp akşam da okula (ikinci öğretim) gittiğim, sabah 7'de çıkıp, gece 11.30 gibi geldiğim ve evi sadece otel gibi kullandığım günler geldi. çalışıp kimseden bişey beklememek çok güzel bi duygu, ama özel sektörde çalışmak insanı yıpratır,ezilirsiniz,yıpranırsınız elinizede fazla bi para geçmez. ya, memur olmaya çalışın yada ticaretle uğraşın, işiniz yolunda gider Allah yürü yaa kulum derse hayata voleyi vurursunuz.
