zorundaliksa tatsızdır. üstelik sanki 6 ay değil de 6 sene geçmiş gibi hisseden ben bütün sistemi unutmus durumdayim. kendimi telefon kamerasini çalıştirmayi öğrenmek için yeğenini sıkıstran teyze gibi hissediyorum.
dört yıl nasıl gitmişim diye soruyorum. hiç özlememisim okulu, ayıp şebnem hocam.
şimdiden tasasıni yaşıyorum.
lakin yüksek lisans planı göt cebinde duruyor.
iş dünyasında aradığın bulamayan ve kendince hak ettiği değeri görmeyen üniversite mezunlarının bir zamanlar burun kıvırdığı akademisyen olmaya karar vermesiyle vuku bulan eylem
tatilde uyuşmuş bünyenin okulun açılması ile tekrar sabahın erken saarlerine saatini kurarak hortlamasına,
kitaplarıyla haşır neşir olmasına,
hocalara olan sinirin depreşmesine,
en çok da uykuyu özlemesine yol açan hadisedir.
