iyi yalakalık yaparsan müdür yardımcısı olursun. Daha iyi yalakalık yaparsan müdür olursun. Bu işi profesyonel manada yapabilirsen öğretmen evi müdürlüğü, ram müdürlüğü gibi elit seviyeye geçer ve sınıf atlarsın. işin bokunu çıkartıp ankaradaki dayını devreye sokarsan şube müdürlüğü ve daha yukarıdaki koltuklar için çarpışırşın. Ben daha birinci aşamadayken bu işlerin bana göre olmadığını anlayıp öğretmenliğe dönmüştüm. Bütün herkes için demiyorum ama yukarılara tırmanabilmek için karaktersiz olmak gerekiyor. Başkasını bilmem ama ben böyle olduğunu gördüm. Namaz kılmadığı halde amirleri görsün diye namaz kılıyormuş taklidi yapanları da gördüm. Tam tersine ben namaz kıldığım halde amir beni görmesin belki yanlış anlar diye evde kılardım...
bir durum. okul müdürü, banka müdürü, başkan, yönetici vs vs. önemli kişiler mi evet. ama önemli olmasından ziyade babacan olmalılar, sevecen olmalılar. istediğimiz sorunu danışabileceğimiz kişiler olmalılar. o zaman önemli olurlar. insanlık her şeyden önemlidir.
ilkokuldayken “müdür dede” diye sevip saydığımız adamın ölümünden sonra yerine gelen kıronun müdürüm havalarında siyah deri ceketi, gözlüğü ve yalakalarıyla dolaştığını görünce, statüyü sindirene göre önemlilik derecesinin değiştiğini düşündüğümdür.
mesela lisedeki müdürümüz ailesi zengin olan çocukların şımarıklıklarına göz yumabilen, hatta odasına el kadar veletin hışımla girip “ailemi ararım görürsün” diye tehdit etmesine izin verebilecek kadar ezikti. şimdi böyle birine mi saygı duyarsın yoksa tüm okuldaki öğrencileri torunları gibi seven müdür dedeye mi?
işten soğutmak, hayatı dar etmek dışında pek işlevi olmayan kişilerdir. Arada bir gerçekten bilgili, iyi niyetliler çıkar ki pırlanta gibidir aralarında.
