çoğu 18-25 yaş arası gencin, özellikle üniversite eğitimi sırasında, yaşadığı durumdur. öss tercihleri sırasında aileden uzaklaşmak, özgürlüğü ele almak, gidilen yerde cirit atmak vs. sebeplerden ötürü başka şehirler tercih edilir.* tercih sonuçları gelir, öğrenci farklı şehirde bir üniversite kazanır ve gider. gel zaman git zaman ramazanıdır, kurbanıdır, vize sonrasıdır, ara tatildir falan derken öğrenci kaçamak yapıp tekrar ev ortamına görmek için ailesinin yanına gelir.ancak kabus bundan sonra başlar. anne-baba evlatlarını uzun süre görememenin verdiği özlemle gencimizi sürekli aynı ortam içinde tutmaya çalışır. ancak her akşamı parselleyen bir türk dizisi gencin akşamlarını karartır, bi kanaldan diğer kanala entrika dolu senaryolar arasında kafa hallaç pamuğuna döner.
sadece ev ortamında değil, gelinen kısıtlı sürede diğer arkadaşlar da ayrı ayrı kendisiyle ilgilenilmeyi bekler ama zamanın kısıtlı olmasından herkesle adamakıllı görüşülemez, oradan oraya koşturmak zorunda kalan kişi de en sonunda geldiğinden hem kafa hem de vücut olarak daha yorgun döner.
edit: böyle birşeyi nasıl unuttum bilemiyorum ama her sabah kahvaltı sırasında ve onu izleyen saatlerde * televizyondaki kadın programları insanın psikolojisini bozar, derbeder eder.
okulunu, ailesinden ayrı, doğduğu büyüdüğü şehirden uzakta okuyan öğrencilerin yıl içerisinde tekrarladıkları aktivitedir. bunun gerçekten tatil olduğuna dair inançları sonsuzdur.
(bkz: dokunmayın çocuğa)
çetrefilli sınav haftalarından geçip okulun bitirmiş olan öğrenci ara tatil için memlekete gider.. ailesi tarafından 4 gözle beklenir.. her fırsatta arkadaşlarının yanına gitmeyi tercih ettiği için, uzun tatiller hariç diğer fırsatlarda memlekete uğramamıştır..
sade bir törenle eve adımını atan öğrenci, ilk başta ''hoşgelmiş oglumuz'' tribinde olan aileye ''hoşgördüüüük'' edalarıyla karşılık verir.. eller öpülür sorulan sorulara ustalıkla karşılık verilir..
ancak saç sakal birbirine karışmış olan öğrenciye, şakayla karışık ''papaz olmuşsun'' gibi laflar sokuşturulur..bu konu geçiştirlir..
daha sonra babayla aynı takımı tuttuğu için ''ne olacak bu takımın hali ''başlığı altında uzun uzun tartışıp demlenilir..
ama saç sakal sorunu bitmemiştir, aksine apartmansal bir sorun haline gelmiştir..
- bak hele kim gelmiş, hoşgeldin,nasılsın oğlum iyimisin?
+ hoşbulduk bilmemne amca,sagolun siz nasılsınız?
- çok şükür oglum da bu hal ne hergele.. saç baş.. komünistmi oldun len başımıza ehüüü kıhaa zuhaa..
heh şimdi oldu.. sakalımıda siyasete soktular.. zaten suç bende niye böyle geldim apartmanı 2 ye böldüm ki.
yolda çıkart çantadan anasını satıyım jileti, traş köpüğünü elinde deli gibi kazıya kazıya gel..
şaka yaptıkları belli çünkü arkamdan ''yakışmış delikanlıya, genç bunlar genç'' dediklerinide duyar gibiydim.. ne olursa olsun severim bilmemne teyzeyle amcayı..
öpüyorum ellerinizden..
birde bunların iş için gidilen şehirden tatil için eve gelen versiyonlarıda vardır. bunların durumları daha vahimdir, tatil süreleri daha azdır, sömestr tatiline gidemeyen modellerdir. *
büyük mutluluktur öğrenci için. huzura erer, nirvanaya ulaşır. okuduğu şehirde evde yaşıyor olsa da, ailesinin yanına dönünce gerçek evin ne olduğunun farkına varır.
ev yemeğine ve aileye karşı olan özlemin giderilmesi dışında hayli sıkıntılı durumlara neden olabilen -annenin maruz bıraktığı evlenme programları, sen bizi özlemedin mi bütün gün dışardasın vırvırı, iki kadeh içince sen oralarda alıştın bu zıkkıma tantanası vs- tatilimsidir.
