bu tablo sabah erkenden kalkıp işe gitmek için yola koyulan dikkatli insanların da kadrajına girmiştir. yeni sezonun ilk bölümü bugün oynadı. yoğun istek olursa belki yeniden yayınlanır.
bütün gün annesini okul bahçesine dekor yapan ve okulun ilk gününde su koyveren velettir. siktir git çay koy diyecektim, ağzının ortasına iki tane çakacaktım ama vicdanım el vermedi. çocuk ne de olsa. eve gidelim diye anasının eteğini çekiştiriyordu. sonra 2 çokonata tav oldu çakal jr. okul öncesi eğitimi sağlammış, kurnazlığa ufak yaşta başlamış ellağm.
akşamüstü eve dönerken gördüğüm ve okul bahçesindeki sümükleri temizlemekten bitap düşüp giriş kapısının dibinde uykuya kalmış hademeyi ben dürttüm uyandırdım. sonra dürttüğüme pişman oldum. keşke öperek uyandırsaydım. yazık lan, hali çok acıklıydı.
ilerde her gün sabahtan akşama kadar çalışmak zorunda olmaya başlayınca ve bir yılda çok az tatili olunca "neden ağlamışım lan saf gibi" demesi muhtemel velettir.
asla içine girmediğim gruptur. bilmem çok küçükken gittim akıl edemedim ondan mıdır, bilmem evden kurtuldum yeni insanlar göreceğim kafası mıdır.. ama asla ağlamadım ki okulun ilk günleri benim için hep bir mutluluk olmuştur.
ilk günden sonra da ağlanır. 1956 da yatılı okula 11 yaşında başladığımda, uzun bir süre her gece yatakhanede ağladım. her hafta pazar sabahları, şehrin tek pttsinde şehirlerarası telefon yazdırıp en az iki saat bekledikten sonra evle konuştum.
