*okulda kalınan sürenin çoğunu kendi sınıfının dışında, başka sınıflarda geçirmektir.
bi dönelim o yıllara... hangimiz sınıfımızdaydık ki? kendi sınıfımızı değil de başka sınıfları hatırlıyoruz değil mi?
çünkü sınıfımız boğardı bizi. biz o sınıfta ders görüyorduk değil mi? kafamızı sıraya koyuyorduk veyahutta sadece tahtaya bakıyorduk. işte bu yüzden hatırlamıyoruz aslında sınıflarımızı.
dakikalar geçmek bilmezdi. hangimiz zil çalar çalmaz defteri, kitabı olduğu gibi bırakıp fırlamadık ki dışarı?
bazılarımız başka sınıflara giderdi.
sevmiştik de o zamanlar. çocukluk aşkı, takılma, çıkma deniyordu bunlara... aslında gerçek olan onlar ve saflıkları, çok sonralar anladık.
işte zil çalar çalmaz sevdiklerinin sınıfına koşardı bazıları. o sınıf boğmazdı insanı, hep iyiydi ve hep güzeldi orda olmak. işte ben o sınıfı hatırlıyorum, içinde olduğum zaman robot gibi hissettiğimi değil.
