Ya çok aşırı klasik olacak ama kafka’nın dönüşüm’ünü okuyunca bir süre mal gibi bakmıştım etrafa. O ana kadar okuduğum en garip kitaptı ve yazarın ne amaçlandığına tam anlam verememiştim. Sonra dava, maskeli süvari vs okuyunca kavrayabildim.
Fakir baykurt’un yılanların öcü de ilk okuduğumda baya sarsmıştı beni.
genelde severek okuduğun her kitaptır! çünkü alışkanlık haline gelir elinden düşüremezsin, en ufak boşluğu fırsat bilip eline alırsın. bittiğinde ise; boşluk...
kumral ada mavi tuna- buket uzuner
erguvan kapısı- oya baydar
isyan günlerinde aşk- ahmet altan
bir imparatorluk çökerken- cahit uçuk
ve pek tabii harry potter serisinin her kitabı. hele bu 7. son kitap olacak bakalım nice olcak halimiz.
