maradona'nin ingiltere'ye attığı golden sonra, messi'nin getafe'ye attığı golden önce atılmış olan goldür. Üç golün hepsi aynı yerden başlamış ve birbirlerinin aynısı gollerdir.
Kendi evimizde Belçika'ya yenilmemiz sırada attığı goldür. Gururla karışık hüzün hakim olmuştur gol olduktan sonra. çünkü adeta mağluptuk ve dünya kupasından eleniyorduk sinirden ağlayacak durumdaydık, şeref golü derler ya, içimize serin sular serperler ya, işte bu gol de bunu yapmıştır.
Recep çetin golüyle kıyaslanacak bir gol de değildir zannımca zira recep rastgele vurmuş ve belki de hayatında ilk defa şansına bu kadar iyi gol atmıştır, ama bu gol orta sahadan alınıp da rakip oyuncularını ipe dizerek atılan bir goldür, hani kaleciyi de çalımlasa üzerine gol tanınmayacaktır.
Bu golü atan oktay yabancı ülke evladı olsaydı yere göğe sığdırılamaz, attığı gol tüm zamanların akıllardan çıkmayacak golleri sıralamasına sokulurdu. Ülkemiz sorumsuz medya sorunlu taraftar çatışmasının kısır döngüsü içerisinde hak etmesi gereken değeri bir türlü görememiştir.
dün atılmış gibi hatırladığım goldür. topu aldı oktay, kıvıra kıvıra kıvıra götürdü, eliyle koymuş gibi kaleye bıraktı.
yalnız bu belçika'nın da nasıl bir talihi var anlayabilmiş değilim, adamlar futbol tarihinin en efsanevi gollerini yemeye mahkum sanki, trivelalar mı ararsın, hakan şükür'ün kaleciden yükseğe zıplayıp attığı kafa golünü mü ararsın, ne ararsan var adamların yediği goller portföyünde. yazık.
ali sami yen stadında yeni açığın numaralı tribün kenarındaki kısmında izlediğim gol. aynı zamanda oktay'ın orta sahadan topu aldığı andan gol olana kadar geçen zamanı hiç unutamam. tribünde izlediğim bir çok golü unutmuşumdur ama bu gol çok ayrıdır. oktay topu alıp çalımlara başladığında tribündeki herkes verseneee verseneee diye yırtınmaktaydı, sonra top kaleye girdiğinde biz goool diye bağırmadık yuhhh, ohaaa diye bağırdık. yanlış hatırlamıyorsam maç 2-1 olmuştu ve gol bizi epey gaza getirmişti, ne var ki oliviera hattrick'i yapana kadar.
en kötü yanı da stadyumdayken o golün tekrarını izleyememek.
belçika milli takımının sağ kanadında oynayan, kademeye giren bütün insan evlatlarını geçerek atmıştır bu golü oktay derelioglu. öyle ki driplinge başladığında çalımladığı ilk adam, oktay diğerlerini çalımlarken oktay' a yetişmiş, madem çok istemiştir oktay derelioğlu da bir daha çalımlamıştır kendisini. şayet kendisinin beli kırılmasa ve bir kaç metre daha olsa idi oktay hiç üşenmeden bir daha çalımlayabilirdi o arkadaşı. zira oktay derelioğlu' nun o sırada süperi gelmiş olup, o golü atana kadar bu durum devam edecekti...
hiçte güzel bir gol değildir.
bu gol o zamanlar türk milli takımının ne kadar ilkel bir düzeyde olduğunu gösteren bir goldür.
zira futbol bir takım oyunudur. ve bu oyunun en temel öğesi olan topun kaleye girmesi de kollektif oyunun (bkz: ömer üründül replikleri) bir ürünü olduğunda anlamlı hale gelir.
mevzu bahis atılan golde futbolcu bütün takımı amiyane tabirle eşek yerine koyup kendi kişisel becerisiyle * ve rakip takımın mal oğlu mal oyuncuları sayesinde ilerleyip takıma şeref sayısını kazandırmıştır.
amma ve lakin bu tür bir gol 30 yılda bir atılmaktadır ve bu tip goller bir takımın büyüklüğünü değil trajikomik bir ironiyi gözler önüne serer.
benzer bir durum için
(bkz: recep çetin'in isviçre'ye attığı gol)
