bu akşam tecrübe edilen durumdur. Önceden binbir türlü maskaralıkla yanına yaklaşabildiğim sokak kedisinin, baştan çıkarıcı okşamalarımın etkisiyle artık beni her gördüğünde ayaklarıma sürtünmesi ve eğildiğimde kucağıma atlayıp sürtünmeye devam etmesinin getirdiği inançtır. Yanından uzaklaşmaya başladığımda takip etmesiyse cabasıdır.
öyle yalnızım ki sözlük, sokak kedisini sevdim bana hallendi, doktorlar borderline kişilik bozukluğu diyorlar, neyse ne diyordum bir kedi gördüm sanki.
okşayan bir kadın da olsa sürtünecek peşinden gidecektir. "belki biraz yemek bulurum belki beni evine alır belki artık her gün su ve yemek aramaktan kurtulurum" gelişidir o. duygularıyla oynanmış birazda ümit bulmuştur. cebimde yada çantamda mama yoksa asla sokakta bir kediyi sevmem.
porno sektöründe çığır açan yapımların* insanlara kazandırdığı meziyet olsa gerek. bir insan kediyi baştan çıkaracak okşamaları öğrendiyse, artık vay haline...
