lise bir ingilizce öğretmenimin
- uyuyan prensesim
daha sonra ki yıllarda tarih öğretmenimin
- phuket adalarının tek varisi demesi.
bazen kızım derlerdi o ayrı hiç girmeyelim.kız olduğumuzu hep hatırlatma ihtiyacı hissedıyorlardı heralde.
turşu, hatta marka olarak tukaş turşusu (evet, lisedeki matematik öğretmenim tarafından bazı öğrencilere kullanılmıştır)
yine aynı öğretmen tarafından katip çelebi ya da kız olması durumunda katibe çelebi.
sanırım matematiği sevmememin önemsiz de olsa nedenlerinden birisi bu hitaplar olmuştu, alışmak için zaman gerekti çünkü.
abartılan hitap şekilleridir. zira hiç bir öğretmen öğrencisine öküz demez, lan demez,hayvan demez, dayı demez. demiş ise bile kişi istisnadır, kendi formasyon fukaralığıdır, genelleme yapılmasındır. şahsi kanaatimce, genelde sevilen öğrenciye yapılan, kırıcı olmayan hitap şekilleridir.
(bkz: bir eğitim fakültesi öğrencisi olarak rahibinden satılık kilise)
şimdi bu ne lan dediğinizi duyar gibiyim. öss hazırlıkta geometri hocamızın laflarıydı bunlar. ayrıca bu hocamız antalyada ki muz bahçelerinden uzun uzun konuşur; g*tünde motor varmış gib ders işlerdi. pek sevdiğimde söylenemez bu adamı. lakin o bana her amigo diye hitap ettiğinde; ben uçan amigo orhan olup ona uçmak isterdim. kısacası öğrencilerin hoşuna gitmeyen hitap şekilleridir "ogretmenlerin ogrencilere hitap sekli"
hoca sınıfa girer girmez, selam verdikten hemen sonra:
(bkz: ladies)
ingilizce eğitim, iran'lı hoca, tek bir kızın bile bulunmadığı bir mühendislik bölümü olduğu düşünülünce anlam kazanıyor.
