kıyafet serbestiyeti gelse okul panayıra döner. minisinden askılısına, şortundan bilmemnesine...
bir de..iş kıyafet yarışına döner. bir giyilen bir daha giyilmez.. maddi durumu kötü olanlar daha çok ezilir. kıyafet için aileye daha çok baskı yapılır. marka giyinmede patlamalar yaşanır.... sadece kravat çıksa sırada gömlek serbestisi falan da gelir.
türkiyedeki aşırı maaş çarpıklığı varken ben asla tasvip etmiyorum
anlayamadığım laubalilikdir.
eğer öyle bir kural varsa paşa paşa takacaksın kardeşim. o kravatla öyle laubalilik yapıp isyan modlarında dolaşmakla bu kural değişmez. ne gerek var serseri gibi gözükmeye. doğru düzgün tak okuldayken, eğer çok istiyorsan okuldan çıkınca laubaliliğine devam edersin.
tamam bukadar şimdi çekilebilirsin.
zamanında böyle laubali olamayanların gücüne giden durumdur. dış görünüme bakıp laubali dediğin öğrenci, gün gelir senin hayalini kuramayacağın işleri başarır. bu kravat saçmalığında daha kaç nesil öğrenci aklı, yeteneği, başarıları dısında herşeyi ile ilgilenildiği için heba olup gidecek, kim bilir.
saygı simgesidir deniyor. lan hangi insan kendine zaten gitmek zorunda olduğu ve hayatının büyük bir bölümünü geçireceği yerde ona mantıksız kurallar koyan birine saygı duyar.
saçınız sakalınız varsa kahvedeki adamdan da camdaki kadından da laf yersiniz. halbuki bunların sülalesini cebinizden beş kere çıkartacak kadar birikiminizin olması kimseyi ilgilendirmez.
(bkz: ye kürküm ye)
sıkı yönetim düşkünü kazma bi öğretmenin yakarışı ya da inek bi öğrencinin yapamadığı şeyleri kıskanmasıdır. ha bi de şöyle kurtlar vadisi triplerinde ki ülkücü tipler vardı. hatırlıyorum ben bunları hatta bi çoğuda arkadaşımdı.
ülkü ocağından olan tiplerin hepsinin kravatı, ceketi falan tam bi takım elbise havasında. bi çoğu o kadar kapdırmış kurtlar vadisi şekilciliğine kendini öğretmen bile zannedilebiliyodu. bi de ülke ocağından biriyseniz ve kravatınız ve gömleğiniz biraz dışardaysa hemen bu genç ülküclerin başlarına ispiyonlanırsınız. ülkü ocağından olan bi arkadaşımın baya bi yusufladığını hatırlıyorum.
öğretmenlerle idareyi, öğretmenlerle öğrenciyi karşı karşıya getiren bir harekettir ayrıca. kılık kıyafet yönetmeliği değişiyor. mesela gelecek yıldan itibaren önlük giyilmeyecek. liselerde gömlek yerine tişört ya da sivit *tarzı kıyafet seçilirse rahata erilebilir.
bir zamanlar eğitim öğretim'in en önemli kısmı disiplin disiplinin en önemli simgesi ise kılık kıyafettir. şimdiki talebelerden görüldüğü kadarı ile kravatın dizde dolaşması, saçların abuk subuk modellere sokulması, kızların fön çekmeden okula gelmemesi, erkek öğrencilerin küpe takması eğitim sistemimizin hiçte iyiye gitmediğinin göstergesidir. peki bunun suçlusu kim bunu bulmak lazımki hiçte zor değil cevabı bizleriz.
çünkü bu çocuklar bizlerin kızı/oğlu, kardeşi, yeğeni, kuzeni, talebesi... yani bizler yarattık bu düzeni yada düzensizliği. kopardık o çocukları disiplinden. geriye asi olduğunu iddia eden, ne düzen ne dirlik olmuş teknolojik gelişmeyi yeni model pc, cep telefonu ıpod gibi aletlerin yeni modellerinden ibaret sanan düşünce ufku x hatundan, y hatuna kadar ilerleyebilen bir nesil kaldı.
vaktiyle öğrenci olanların öğrenciyken yapamadığı, şimdilerde ise içine oturduğu durumdur. milletin dış görünüşüyle ilgilenmemek lazımdır. olur da bir gün denk gelirsiniz sizden daha iyi biri çıkar, kalırsınız öyle.
çan eğrisidir. lisede inatla düzgün bağlamadığı kravatı ileriki iş hayatında inatla düzgün bağlayacaktır. gençtir. kravatınada karışmayalım artıktır. bunun birde saç versiyonu vardır ki... aman aman. yüzyıl geçti halen öğrencinin saçının, kravatının, pantolon ütüsünün kısacası görünüşünün çok önemli olduğunu varsayıyoruz ancak okullarımızda verilen eğitim ile gram ilgilenmiyoruz. bir çocuğun gelişiminde önemli olan şeyleri, mesela aile içi şiddeti, çocuğa nasıl davranılması gerektiğini... ancak iş görünüşe gelince asker gibi olsun istiyoruz. onunda bir kişiliği olabileceğini hesaba katamıyoruz.
türkiye görünüş takıntısı ile yıllardır hatayı yanlış yerlerde arıyor.
