yaratılmışların en şereflisi olan insan evladına ve üstelikte kendi ogluna sevgi ifadesi olarak şerefsiz diyen babadan, bu evlat, bu dünya adına hiç bi şey beklemesin, şerefsizin ne oldugundan habersiz, yetiştigi ortamın izlerini tasıyan babanın durumu pek muhkem gözükmemektedir.
"çok sevgili oğulcuğum, bu hareketin beni çok muteşekkir etti" - demesinden daha yakın, daha sıcak ve daha babadır. sevilesi, yanaklarından öpülesi babadır.
baba: naber lan şerefsiz?
oğul: nolsun baba pezevenk oldum kadın pazarlıyorum.
anne: bi'şeyi kırk kere söylersen olurmuş! Diye diye şerefsiz ettin oğlanı!
