?.
-
öğle üstü
babası ip yerine yılana çekilmiş
bir çocuğun çifte korkusu öyledir
boynundan yavaşça çözülerek
atkısı bir tambur sesine uzanır
gökte bir süre kayar gözleri
öpüşü hançerlenmiş bir kadının
tutunacak yer bulamayınca
gider bir ırmakta karar kılar
ve kururken gözyaşları
gürültüsüz bir platini
usul usul indirir
celladının damarlarına
ey sevgili yalnızlık
senin günübirlik sokaklarında
dopdolu bir öğle
bir kuş serpintisini, ölümün
canevine sürgün götürüyor
bir şehir söyle bana birşey anlatmasın
kuzeye çıkmanın coşkusundan başka
(bkz: cemal süreya)
