Bizim memlekette pek güldürmeyendir.
Bizim kültürümüze ters oluşu ve uygulamadaki sıkıntılardan dolayı güldürmediğini düşünüyorum. Anaya bacıya sövmek, yatalak adamla dalga geçmek olarak cereyan ediyor genelde. içinizden ee zaten böyle olması gerekiyor diyenler olabilir, ben orada biraz ayrılıyorum da şimdi uzun uzun anlatamam.
Ofansif mizah deyince, yapan kişinin, "ananı sikeyim ahahah" Ve peşinden seyircilerin gülüşmeleri aklıma geliyor. Fiziksel özellikler, din, dil, ırk, cinsiyet üzerinden yapılan şakalar da ofansif oluyor tabii ama küfür ön şart gibi geliyor.
bizim memlekette bu, çoluk çocuk tarafından orospu çocukluğu yapmayı meşrulaştıran bir şey gibi algılanıyor. Açıkçası bunu kitlesel düzeyde eli yüzü düzgün yapan kimseyi de görmedim.
bildiğimiz düz mizah çerçevesinde türk mizah kültürü; ırk, sağlık durumu ve inancı malzeme yapmamayı düstur edinmiştir. Hiç değilse 70’lerden itibaren gırgır, rıfkı, leman geleneğinde böyle bir tanımlama, çerçeve çizme, teorize etme çabası olmuş. (Ki, bence gayet sağlıklı, isabetli bir yaklaşım.)
Hizayı buradan alırsak işi bu çerçeveden çıkaran şeye (en azından türk mizahı açısından) ofansif mizah diyebilirdik. Eğer ofansif mizah kültürümüz olsaydı. Ama yok.
Ol sebepten batı ofansif mizah kültürünü ele almak lazım.
Bakın bunda temel yaklaşım şudur; ofansif mizahı üreten genellikle konunun bizzat unsurudur. azınlık şakasını azınlık unsurlarının (asian, mexican, indian, black, jewish) yapması zaten kabul edilebilirdir. Örneğin çinli komedyenin siyahi taklidi yapması zaten pek dert edilmez. ama white privilege şemsiyesi altında biri için, bu iş ince buzda yürümek gibi bir şeydir ve ciddi dikkat gerektirir. (babası 11 eylül saldırılarında ölmüş bir yahudinin binadan atlayanlarla taşak geçtiğini gördü bu gözler) toplumsal olarak kabul gördüğü için tabi bu işin kolay kısmı, çünkü niyet sorgulamasında “e ben de öyleyim, böyleyim” cevabı hazır. inkar etsen hayır diyen olmaz.
Gelgelelim bu denkleme uymayan hallerde ofansif mizahın amacı hedef aldığı kitlenin kutsallarına değdirmek, bir nevi özeleştiriye davet nevinden olur.
bu çerçevede, örneğin, italyan mafyözlüğüne değiniyorsan maksadın italyan kökenlileri suça meyilli olarak mimlemek değil, bakın sizde bunlar “da” var, demek olmalıdır. kendini patlatan müslüman goygoyu yapacaksan maksadın bir azınlığı yaftalamak değil, radikalizme gönderme yapmak olmalıdır. Ki, her halükarda risklidir. nefreti körükleme ihtimali her zaman bulunur.
tabi bizde bu işe soyunanların çoğu sıradan geri zekalı olduğu için böyle nüanslardan bihaberler ve “işte bana sövüyorlar, öyleyse ofansif mizahı iyi yapıyorum” gibi bir yaklaşımları var.
heveslisine “roast of …” gibi mizahi taşlama programlarını izlemelerini tavsiye ederim.
boş tenekenin tekidir. yaşıma vurgu yapmış ama senin bahsettiğin yaşlardan bariz daha büyüğüm.ergen hiç değilim. bir de bir parti hakkında olumlu entry yazmayı yaşla bağdaştıran yarım akıllının biridir. üstüne üstlük haddini bilmeyen edepsiz biridir. bir de yüzsüzlük yapıp kim veya hangi parti hakkında ne yazacağımı söyleme cüretinde bulunmuş. sen kimsin ki ben senden icazet alayım. şunu sakın unutma : senin gibilerin beni kötülemesi benim değerimi düşürmediği gibi senin gibi biri beni övseydi bir hata yaptığımı kabul ederdim. senin ve senin gibilerin beni kötülemesi bana sökmez. bunu bilmiş ol. (bkz:ofansif mizah
kendisi tüm sözlükler içinde benim en büyük hayranım olur. 10 yıl öncesini, arada geçen süreyi, sözlüğe gelişimi gidişimi falan çok iyi hatırlıyor, gurur duydum. bir ara odasının duvarındaki posterlerimi de görmek isterim. boş bakkal mahallesi, taşak sokak, tartar apartmanı adresinde buluşabiliriz.
Yazar olan umrumda değil. Ona ayrıca yazıklar olsun. Genel olarak konuşacak olursak mizah falan değildir. Aymazlık, densizlik, kimi zaman vicdansızlıktır. Ofansif mizah olmaz. Mizah en kötü eleştiriyi bile incelikle ifade etme sanatıdır.
