eskişehir'in ilk yerleşim yeri, merkezi olan odunpazarı ilçesinde çoğunu burhan sakallı'nın -hakkaten güzel olmuş- restore ettirdiği evlerdir. caddeye bakanlar büyükşehir belediyesine aittir. evleri kendi keyiflerince,kolayına kaçacak şekilde değil, aslına uygun yapmaya itina göstermişler.
osmanlıdan bize tevarüs eden bu evler iki yada üç katlıdır. evler iki tarzdadır ki ya ev bahçenin içinde, bahçenin bir kısmı ise öndedir. gördüğüm diğer alternetif ise sokaktan girişli arkada biraz bahçesi olacak şekildedir.
son olarak bende uyandırdığı duygulara da de değinmek isterim. insan yolun nasıl ilerleyeceğini bilmeksizin kaybolmuş sanarak kendini, o dönemeçli taş parke yollarda hem tarihi hem gizemli yolculukta hissediyor kendini. başkasını bilmem ama tarihi kurşunlu camisine ilerlerken, sanki uzun süredir gidemediğim süleymaniye'ye çıkar gibi oldum. hem keyif aldım hem hüzünlendim.
eskişehir'in ilk yerleşim yeri restore edilmiş görücüye çıkartılmıştır. aferim valla odunpazarı belediyesine güzel işler yapıyorlar. ama hala 70 -80 küsür yaşların da teyzeler mevcut. ellerin de bidonlar el arabısı kızlarıyla beraber su taşırlar. teyzeye bir şey sorma görün;
ne etcennn hadi yoluna cevabını alabilirsiniz. yanında ki kızını mı koruyor ne anlamadım gitti. teyze hangi ev sizin? o bacanızın üzerindeki su testisini bi kıram kızınız a talip olam . *
--spoiler--
Bir rivayete göre Eskişehir'e yerleşmeyi düşünen ilk halk Odunpazarı ve şimdiki Porsuk Çayı'nın olduğu bölgeye birer koyun ciğeri asarlar. Hangisi çok dayanırsa orayı yerleşim bölgesi seçeceklerdir. Odunpazarı'na asılan ciğer daha geç bozulur ve ilk yerleşim burada oluşur.
--spoiler--
dar sokakların iki yanına sıralanmış evlerin kimi bembeyaz duvarlı kahverengi çerçeveli, kimi çivit mavisi, kimi kiremit kırmızısı renkleriyle yağlıboya bir tablodan fırlamış gibi renk cümbüşü sunuyor.
