yaklaşık 20 kitap pek bi entel teyzeye verilir ancak bu teyzenin kitap okumayı sevmesi kitaplara değer verdiği anlamına gelmez. o en çok sevilen, ara ara açıp altı çizili yerleri okunan kitaplar geri gelmez ve bir kargo yolculuğu sırasında kaybolur. normal olan benim o günden sonra hiç bi kişiliğe ödünç kitap vermemeyi prensip haline getirir. bununla kalmaz almaya teşebbüs edenlere kitapları kötüler daha fazla ısrar ederse çirkefleşir. yakında kütüphaneye emniyet şeridi çekmeyi planlamaktadır.
sevdiğiniz bir kitapsa -ki sevilmeyen kitap yoktur kütüphanede- ve gelmesi geciktikçe telefon etmekten kapısına dayanmaya kadar bir dizi eylemi akla geçiren süreç...
