-remzi, dostum geçen bi kitap vermiştim ya.
-ee
-hhiç, nasıldı güzel miydi?
-eh işte baya sevdim yani.
-hms bitti yani.
-bitti ama tekrar okumak istiyorum. artı herkes istiyor sana geri vermem brkaç yılı bulabilir.
-saol ya.
bunun bi de orjinal filmleri geri verememek versiyonu vardır.. yüzüklerin efendisi üçlemesi arkadaştan alınır, sonra ilk iki film mütemadiyen ısrarlara dayanılamayıp verilir lakin üçüncü film çeşitli bahanelerle bi türlü gelmez*.. hala üçüncü filmi izlemedim gibi yalanlara başvurulur..
burdan looser piçine sesleniyorum, versene lan cdyi.. kaç ay oldu, daha izlemedin mi?? yemezler bunları adamım..
bu tuhaf bir durumdur,başkasından da almış olsan okuduğun zaman sahiplenirsin kitabı ve bir türlü geri vermek istemezsin.o kadar yerleşmiş bir duygu ki okuduğu kitabı geri verebilmek bir erdem kabul edilir,yapan kişi kendisiyle gurur duyar.
buradaki önemli nokta vermemek ve verememek arasındaki farktır. bilerek ve isteyerek vermiyorsa o arkadaşla olan ilişki derhal kesilmeli, hatta öncesinde korkutma amaçlı küsülmeli, gerekirse tehdit edilmelidir. dövüledebilir, yağlı kazığa da oturtulması uygundur hatta. ama şimdi veremiyorsa; meşgulse, efendime söyleyeyim kitap artık masa bacağının ya da sandalyenin bir uzantısı olmuşsa o insana ne denir. delikanlı gibi gidilir, aynı kitaptan tekrar alınır, kitaplıktaki boşluk doldurulur. arkadaş sevilir, tebrik edilir, ellerinden öpülür.
üniversitede dersleri alttan alanların yaptıgı iştir.hele bunu alıskanlık haline getirenle aynı dönemdeysen ii sonra dua edecen bi kalırda alttan alırsa senın kıtaplar gider elden
