mühim olan bakılan yerin tavan olması değil, görülen şey(ler) ve o anki ruh halidir.
yoksa sıçtığımın (?) tavanında farelerin fil kovalaması başka türlü mümkün olamaz.
bu işi yaparken bazen ne düşündüğümü bile bilmiyorum. seviyorum. tavan beyaz olduğu için rahatlıyor olabilirim. çünkü o tavanı izlemeyi bıraktığımda ne bir sorunum çözülüyor ne de sorunu çözmek için elimde birşey oluyor. hayat kaldığı yerden devam ediyor...
