Mini şortun altına renkli çorap giyen, kıvırcık saçlı, çember şeklinde çerçeveleri siyah gözlüğe sahip bir üniversitenin sosyoloji/psikoloji/felsefe vb bölümlerinde okuyan kızla aynı kızdır.
aynı ben. odamda yaklaşık beş yüz tane kitap var. hatta belki beş yüzü de geçmiştir. pek saymam. ders kitaplarım, her tarzdan romanlarım, şiir kitaplarım vs. derken bilmem kaç yıllık eğitim hayatımın en önemli ve en özel parçaları. bir köşe sadece kitaplarıma ait. Kimi kitaplıkta duruyor. Kimi ortalıkta. ama kesinlikle zarar görmelerine izin vermiyorum. her biri bana ait birer çocukmuş gibi koruyorum.
kitaplar, onları okuduktan sonra adeta zihnimizden birer parça haline gelirler. ve insan olarak bu parçaları değerli kılıp, sahip çıkmak da bizim yapmamız gerekendir. sahip olunan kitaplar ve sahipleri kesinlikle olumsuz eleştiriyi haketmezler.
Kitap fetişidir. En sevmediğim de insan tipidir. Kitabı alır okursun başkasına verirsin ki o da okusun. Sonra o da başkasına verir bir sürü kişi kitap okumuş olur. Bu kitapları biriktirip ne yapıyorsunuz acaba? Geceleri dil mi atıyorsunuz kitaplara? Çıplak bedeninize mi sürtüyorsunuz?
