Korkunc degil. Çok masumane, çocukca olan bu gölgeler sobandan yayılan kırmızı atesle tutkulu bir şekilde dans eder. Biz sayın insanlar olarak onları izlemekten öteye gecemeyiz. Aşkları izlenmeye şayandır. Gözlerimizle ve korkularımızla onlara alkış tutarız. Arada kırmızı ışık naz yapıp siyah gölgelerden kaçar. izleyici olarak izlemekle yetinmeyip müdahale ederiz bu hamleye. Ve tekrar dans devam eder. Siyah gölgelerin mutluluğu bizide içten içe mutlu eder. O ritim tuttukca bizde korkuyla seviniriz. Ve gece ilerler. Oda hala karanlık, onlar dans eder, biz izleriz. Arada siyah gölge kırmızı ateşi kendine çeker ve alnına bir buse kondurur. Kırmızı gözlerimize bakarak utanır ve dansa devam eder...
Ve en nihayetinde elektirkler gelir, dans biter, perde iner.
