Yeşilçamın vazgeçilmez sahnelerindendir. ama asıl güzeli, koşarak kendini yatağa yüzüstü atmak ve mümkünse hıçkırarak ağlamaktır. yönetmenlerin ilaçla intihar etme sahnesinden sonra en sevdiği sahnedir. *
az önce yatağa sırt üstü çapraz atlayıp yaptığım eylem. dizlerimi yukarı aşağı oynatıp nevresimi dövdüm önce.. sonra da yer yer elimi yumruk yapıp ağzıma sokara da ağlama eylemine renk kattım. lakin evde yalnız olduğumdan bi anlam ifade etmedi. kebap söyledim o gelir ama ..
zamanında yapılan bir eylemdir. yastıkla da ses çıkması engellemeye çalışılır. sonuç; hüngür hüngür ağlamaya devam edilir. eğer ağladığınızı biri gördüyse;
- kızım/ oğlum ağlıyor musun sen? ne oldu anlat bana.
+ yok bişey git başımdan...
- hadi aç kapıyı.
+ gittt..
- amannn! senle de uğraşılmıyor be. *
