Şu an odada kocaman bir gazete serili, üstünde yapışkan ve ortasında çikolata var işte fare çikolataya gelince yapışsın diye. Bu leziz peripella parçası günden güne azalırken geçen minik bir ayak izine rastladım. sherlock hislerim bana bunun farenin işi olduğunu, yapışmadan çikolataya uzanmanın bir yolunu bulduğunu ve minik karnını doyurduğunu söylüyor. Nitekim artık nasıl öldüreyim ben bu hayvanı bilemiyorum; resmen eğittim, yaratıcılığını geliştirdim be emek verdim ona. Şimdilik tık tık seslerle uyumaya devam ediyorum, tahammül sınırlarımı zorlayana dek zekasına saygı duyacağım.
haziran temmuz aylarında aşırı sık duyduğum sesler. ve hala duyduklarımdır, artık eskisi gibi düzenli değil ama hergün saat 4 civarı duyardım/duyarım azönce tık sesi geldi korktum lan.
ilginç olansa şu:hep pencere tarafından geliyor ve yatağım penceremin dibinde, yanında...
