küçük çocukların, yalnız yaşayan insanların, yalnız yaşamaya başladıkları andan itibaren öğrenmeleri gereken, öğrenmemeleri taktirde evi çöp eve çevireceklerini düşünülen olay..
ruh haline göre çeşitlilik gösteren oda dağınıklığının, bir noktadan sonra oda sahibini de rahatsız etmesi üzerine toparlanmaya, temizlenmeye ve düzenlenmeye başlanmasıdır...
aylar önce okuduğun gazete ve dergilerin yatak altlarından, dolap üstlerinden ve raf aralarından çıkması ile başlar her şey. sonra cd'lerin ayıklanması, rafların temizlenmesi, dolapların içinin boşaltılması, kıyıda köşedeki yığıntıların kaldırılması... vs ile devam eder...
sonra bir de bakmışsınız, odanızdan bir enkaz çıkmıştır. odanın metre kare'si büyümüştür... size de o yeni odanın keyfini çıkarmak kalır...
artık oda da ders çalışacak yeri kalmamış öğrencinin yaptığı eylemdir. bu öğrencilerin odası yılda 4 kez toplanır , oda vize-final dönemindedir aradığı hiç bişeyi bulamayan bünye artık bu işe dur demenin vakti geldi diye düşünür. odasını toplar, masasını düzenler ve ders çalışmaya başlar. **
her topladığınızda dersiniz ki bu sefer dağıtmayacağım, tüm eşyalarım yerli yerinde olacak, kıyafetlerimi asacağım falan filan fakat 2 gün sonra savaş alanına dönmüş olur.
kafanız dağınıklaştıkça farketmediğiniz toplanacak yaşam alanı, artık aradığımızı bulamaz, sabah yataktan çıkıp işe gidebilmek için önümüzde dağlar oluşturacak raddeye gelince kollar sınavır-muhtemelen bir cumartesi- inceden dağılan dosyalar, okunan ortada kalmış kitaplar, dağılmış cdler, oraya buraya yapışmış not kağıtları, yapılacaklar hatırlatmaları, kablolar, getirilip bırakılmış incelenecek evrak çantalararı... inceden toplayayım derken hava iyiyse yeter lan noktasına varır sonu hedefe varılmadan eylemin, amaan denir hazırlanıp açık havaya çıkılır bir oh çekilir, dönünce herşey başka bir kafanın estiği vakte dek kutulanır incelenecek notuyla yatak altına sürülür, ta lazım olana dek...
Bugun toplarım, yarın toplarım diyerek sürekli ertelenen, ancak odada kendimizi kaybetmeye, gündelik eşyalarımızı bulamaz hale gelince yapmaya karar verdiğimiz eylem.. Herseferinde bundan sonra sık sık odamı toplayıp temizleyeceğiz deriz ama nafiledir yine kendimizi kaybetmeye başlayınca odada ancak ozaman toplarız...
bu işleme başlamadan önce "artık hayatımı düzene sokuyorum." düşüncesi yaygındır. bir bunalım atlatmış kişilerin bu durumdan kurtulmaya yakın yaptıkları baş eylem. şu aralar yaşadığım aşk benzeri sarsıntıdan sonra harbiden iyi geleceğine inanmama rağmen "peh be neylerden medet umuyorum ne hale düştüm." düşüncesini kafamdan atamamaktayım.
meydana gelme olasılığı çok düşük bir olaydır, yapılsa bile sonunda kaybolan eşyalarınız için büyük pişmanlık duyma olasılığınız çok yüksek bir olaydır.
bu aktiviteden sonra o odanın bir daha hiç dağılmayacağı düşünülür ancak kısa bir süre sonra oluşan ortamla meydana gelen dumura uğrayışla bu süreç kendini tekrar ettirir.
