abdallah omeish ve sufyan omeish ortak çalışması, 2006 yapımı beş ödüllü duyarlı ve kışkırtıcı, kesinlikle izlediğinize değecek, duyarsız kalınmaması gereken bir konuya parmağını basan, hatta deşen bir belgesel.
içeriğine gelirsek*:
'işgal 101' israil-filistin çatışmasını çevreleyen gerçeklerle saklı realitelerin ayrıntılı tahlilini sunmakta ve çatışmanın uzun soluklu efsanelerini ve yanılgılarını çürütmektedir. ayrıca, film i·srail'in askeri yönetimi altında devam eden hayatları, birleşik devletler'in çatışmadaki rolünü ve kalıcı ve uygulanabilir bir barışın önündeki başlıca engelleri ayrıntılarıyla anlatmaktadır. çatışma hakkında yapılan diğer filmleri aksine, 'işgal 101' karmaşık realiteyi, çok iyi stilize edilmiş görüntüler aracılığıyla duyarlı bir anlatıma başvurarak anlatmakta ve seyirciye, israil filistin tartışmasını anlamak yönünde eksiksiz olarak en iyi içeriği sunmaktadır. çatışmanın kökenleri önde gelen orta doğulu bilim adamları, barış aktivistleri, gazeteciler, dini liderler ve sesleri amerikan medyasında sıklıkla bastırılan insani yardım çalışanlarıyla yapılan merak uyandırıcı röportajlarla açıklanmaktadır. http://www.imdb.com/title/tt0807956
Judea ve Samara: israil'in 1967 savaşı sonrasında Ürdün'den kopardığı Filistin toprağı Batı Şeria'nın vaadedilmiş topraklar söylemindeki karşılığı. (1)
Pathé Görüntü Kaynağı: Charles Pathé ve kardeşlerinin 19. yüzyılın sonunda kurduğu bir sinema pazarlama şirketidir. 1900'lerin başından itibaren uluslararası bir şirket haline gelmiş ve senede yüzlerce film yapıp/yaptırıp pazarlamıştır. (Belgeselde, bu bölümü sadece "Görüntü Kaynağı" olarak çevirdim.) (2)
Dad's Army: Babalar Ordusu. Aslen, 14 Mayıs 1940'da Mahalli Savunma Gönüllüleri adı altında, Benelux* üçlüsünün Almanlar tarafından işgaline yanıt olarak kurulmuşlardı. Temmuz 1940'da, ismi Yurt Bekçileri olarak yenilendi. Üyesi olan birçok erkeğin hizmet yaşı geçtiği için Babalar Ordusu olarak da anılır. 1943 yazında, üye sayısı 2 milyona ulaştı. Aralık 1944'te ise dağıtıldı. (3)
Capitol Hill: Washington DC'in orta yerinde konuşlanmış, senato ve temsilciler meclisinin toplandığı, ayrıca şehri 4 bölgeye [northwest, northeast vs.] ayıran binalar kompleksi.
Doğuş Kilisesi: Hıristiyan ve islam inançlarına göre isa peygamberin doğduğu yerde inşa edilen mabed. Beytüllahimdedir.
Balfur Deklarasyonu: Balfour Deklarasyonu, Lloyd George'un başbakanlığındaki ingiliz savaş kabinesinde dışişleri bakanı olan Althur Balfour'un girişimiyle başlatılan ve sonuçta Filistin'de bir Musevi devletinin -israil- kurulmasıyla sonuçlanan girişimdir. 1917 yılındaki bu deklerasyon, ilk Balfour Deklarasyonudur. Balfour girişimiyle 1926 yılında, ingiliz sömürgeleri konusunda ikinci bir Balfour Deklarasyonu yapılmıştır.
lord Arthur Balfour, 2 Kasım 1917 tarihinde uluslararası Siyonist hereketin liderlerinden olan Lord Rothschild'e bir mektup göndererek, Filistin topraklarında bir Musevi devleti kurulması konusunda ingiliz hükümetinin destek vereceğini bildirmiştir. ingilizlerin Araplara yatırım yaptığı bir dönem olduğu için, bildiride ülkedeki öteki sakinlerin medeni ve dinsel haklarının ihlal edilmemesi şart koşulmuştur. Osmanlı Devleti'nin Orta Doğu topraklarının ingiltere ve Fransa arasında paylaşılması protokokü niteliğindenki Sykes-Picot Antlaşması ve Mekke Şerifi Hüseyin ile ingiltere'nin Mısır'daki Yüksek Komiseri McMahon arasında gizli olarak imzalanan McMahon Antlaşması ardından yapılan bu girişim, böyle bir maddeyi gerektirmiştir.
Bu mektup ve bunun ardından gelişecek olan olaylar, dünya Siyonist kesimin desteğinin itilaf Devletleri yönüne çekilmesinde önemli rol oynamıştır. Ayrıca ABD tarafından da desteklenmişir. Amerika, Orta Doğu'da bir Musevi devletinin bulunmasının, Orta Doğu politikaları için sağlam bir dayanak oluşturacağını kavramıştır.
Lord Balfour'un bu mektubu üzerine yürütülen girişimler, 1918 yılında Fransa'nın, hemen ardından da italya'nın desteğini sağlamıştır. ABD başkanı Thomas Woodrow Wilson, Ekim 1918 ayında deklerasyonu desteklediklerini açıklamıştır. Sözkonusu deklerasyon, Orta Doğu'da bir israil Devletinin kurulmasına giden sürecin önemli bir kilometre taşıdır. (6)
Holokost: Holokost (Yunanca: Holókauston), Nazi Soykırımı, Yahudi Soykırımı, ya da Ha-Shoa (ibranice: ????? Felaket); Almanya'nın Nazi döneminde yaklaşık 6 milyon kişinin (kaynaklara göre ölü sayısı değişir) sistemli bir şekilde öldürüldükleri katliama verilen isimdir.
Yahudiler başta olmak üzere Sintiler, Romanlar, Yenişler ve diğer "Çingene" kabul edilen insanlar, Nazi aleyhtarı Almanlar, engelliler, homoseksüeller, Yehova'nın Şahitleri, savaş tutsakları, Lehler ve diğer Slavlar da bu katliamın kurbanları olmuşlardır. Birçok akademisyen ise bu grupları Holokost'a dahil etmeyerek, Holokost'u sadece Yahudi Soykırımı olarak,[3] Naziler olayları zaman zaman "Yahudi problemine nihaî çözüm" olarak tanımlamışlardır. Tüm Holokost kurbanları hesaba katılınca, hayatını kaybedenlerin sayısı, bazı akademisyenlere göre 17 milyon kişiye kadar çıkabilir. (7)
Acre: 4,39 dönümlük arazi ölçüsü. (Belgeselde, dönüm olarak çevrilmiştir.) (8)
Apartheid: Aparthayd (Apartheid - nl. sıfat. Ayrımcılık) Güney Afrika Cumhuriyeti'nde 1994 yılına kadar yürürlükte kalan ve beyaz olmayan ırklar arasında yasal olarak bir ayrımı öngören politikaya denir. Uluslararası terminolojide, ırkçılık siyasetinin egemen olduğu hükümetlerce yönetilen rejimlere Aparthayd rejimi denir. (9)
AIPAC: Amerikan israil Kamu işleri Komitesi (American Israel Public Affairs Committee, AIPAC), 55.000 üyesi bulunan, ABD ile israil Devleti ilişkilerini düzen AIPAC, ABD-israil ticaret ilişkilerinin derinleştirilmesine, ortak askeri programların gerçekleştirilmesinde önemli bir etkiye sahip bir kuruluştur. 1951'de kurulmuştur. Bütçesi 30 milyon dolardır.
AIPAC, askeri yardımlarda da çok etkindir. Örneğin,1986'da ABD Dışişleri Bakanı Shultz'un AIPAC'a bizzat yazıyla başvurarak, israil'e yollanacak silah türleri ve yardım paketleri konusunda görüş istemesi örgütün gücünü gösteriyor. israil'e yapılan yardımlar, 1985'den sonra, AIPAC sayesinde, karşılıksız hale gelmiştir. (10)
Televangelist: Amerikan televizyon kanallarında sıkça görülen, televizyonu vaaz aracı olarak kullanan din adamları. (11)
Megiddo: ibranice'de Megiddo Dağı'na Harmegiddo denir. Armageddon bu ismin yunanca okunuşuna göre yazılmış halidir. Semavi dinlere göre son kıyamet savaşı'nın yaşanacağı ova. (12)
Carte Blanche: fr. Sınırsız özgürlük (verme durumu), beyaz kağıt, aklanma. (13)
Referans Çerçevesi: (Frame Of Reference) Birey ya da grubun bilgi, deneyim ve kavrayışını içinde oluşturduğu ölçüt, standart ve kavram kümesi. (14)
yukarıdaki yazı turkcealtyazi.com sitesindeki çevirene aittir:
link burada: türkçealtyazi.com
film; israil in kuruluşu, filistin'e olan işgali anlatıyor.
tabi bu çerçevede israil gökten inme bir devlet değil.
nazi dönemi birleşen yahudiler ve de abd-ingiltere'nin desteği ile ortadoğu'da devlet kurulması planlanıyor.
ortadoğu'da devlet kurulmasının abd nin ortadoğu projesi için yararına olmadığını söylemek mantıksızlık olur.
filmin ilerleyen bölümlerinde ise; Gomgashtei dar Aragh ya da diğer adı Marooned in Iraq olan kürt sempatisi filmi gibi bir tarafın sempatizanlığı yapılıyor.
burada şunu belirtmekte yarar var:
bu demek değildir ki filistin halkı haksız.
asla!
ama filmde geçen filistinli çocuğun konuşmasını atayım siz karar verin:
-Yediklerimiz benzin gibi kokuyor.
-Benzin gibi kokuyor olsalar da eşyalarımızı atmak istemiyoruz. Keşke giysilerimizi koklasanız! israilliler gelseler de giysilerimizi koklasalar, evimizi görseler.
bu işekilde ısrarla benzin kokusunun vurgusu yapılıyor 4-5 yaşlarında bir çocuk tarafından ve çocuk şöyle diyor:
-Babamın verdiği güneş gözlüklerin keyfini bile çıkaramıyorum.
evet 4-5 yaşlarında filistinli bir çocuğun en büyük eğlencesi güneş gözlükleri ile keyif çatmak mı!?
bu noktada çocuğa bazı şeyler söylemesi adına bir şeyler ezberletilmiş belli.
tekrar söylüyorum bu demek değildir ki filistin halkı haksızdır israil haklıdır!
asla. ama belgeselin biraz çarpıtıldığını düşünüyorum ajitasyona başvurulmuş.
iki gün önceden arkadaşıma söz verdiğim filmi bugün izlemek istedim. Açtım filmi ve yatağıma geçtim. Yatağımın içinde oturup izlemem on dakika kadar sürdü. Bunu yapamazdım. Bu film değildi, belgeseldi. Hem de öyle bir belgeseldi ki Amerikan Gizli Dosyaları'ndan görüntüleri aktarıyordu. Yatmam büyük saygısızlıktı, hele karşısında bir şey içmem, yemem...
Etnik temizlik için iki kışkırtılan devleti gösteriyordu belgesel. Aslında çok uzağımızda olmayan bir yerdi burası, hatta dibimizde olan bir yerdi burası, hatta biz magazin haberlerine bakarken ölen insanların olduğu yerdi burası. Orası tam da burasıydı.
Belgesel ölen -büyük- insanları göstermekle devam ediyordu. Bir süre sonra ağzım açık izlediğimi fark ettim. Sonra kendimi toparladım. Bir süre sonra ağzım normalin üstünde açıktı. Sebebi ise beş, altı yaşlarında bir kızın cümleleriydi:
Bombalar pencereye isabet etti.
Her şey kırılıp yandı.
Eşyalarımı neden kırdılar?
Oyuncaklarımı neden kırdılar?
Bir sürü eşyamı kaybettim.
Hepsini çöpe attık.
Eşyalarımı da attık.
Giyecek giysi için komşularımıza
yalvarıyoruz.
Yediklerimiz benzin gibi kokuyor.
Benzin gibi kokuyor olsalar da
eşyalarımızı atmak istemiyoruz.
Keşke giysilerimizi koklasanız!
israilliler gelseler de giysilerimizi
koklasalar, evimizi görseler.
Ne zaman evde banyo yapmaya kalksak...
...ya da başka bir şeyler,
benzin kokusu öldürürcesine boğuyor.
Gelin giysilerime bakın.
Koklayın... Benzin işte.
Ne yapabilirim?
Babamın verdiği güneş gözlüklerin
keyfini bile çıkaramıyorum.
Annemin verdiği kolye
ve bileziklerin bile...
Yüzüklerimin bile
keyfini süremiyorum.
Eşyalarımla nasıl eğlenebilirim?
Okula giderken silah
sesleri duyuyorum.
Silah sesinden çok korkuyorum.
Hangi eşyalarımla eğleneceğim?!
O kız!
Bir ara yemek yemeye gittim yarıda kesip. Önümde sucuklu yumurta vardı ve ben sadece bakakaldım. Sadece baktım, ekmeği banıp ağzıma götürmek benim için dünyanın en zor işiydi o an. O kız çocuğu tekrar tekrar dönüyor kafamda, hala!
