Kişinin isteği dışında gelen Kişinin kabul etmek istemediği uygunsuz olarak düşünülen , belirgin sıkıntıya neden olan sürekli düşünceler , dürtüler ya da göz önüne getirilen görüntü seklinde düşlemlerdir.Bunlar Kişinin kendi denetiminde değildir.
not:ctrl+c,ctrl+v veri aktarimi yöntemi kullanilmistir.
Kafanızın içindeki obsesif düşünceleri adam yerine koyup onlarla sohbet etmeye falan kalkmayın. Ne kadar şiddetli konuşurlarsa konuşsunlar, ne kadar huysuzlanırlarsa huysuzlansınlar onları görmezden gelmeye çalışın, başka bir işe yönelin. Eğer bağırmak tepinmek istediğinin olmasına izin vermiyorsa tepinip bağırmanın da bir anlamı kalmaz, bırakın tepinsinler bağırsınlar. Sesleri giderek kısılacaktır ve sonunda susacaklardır. Yeter ki obsesif düşüncelerinizi beslemeyi bırakın.
Bir arkadaşımda çok ciddi ilerlemiş versiyonu olan hastalık.
Onunki düşünce sistemi ile ilgili. Herhangi bir iş ile meşgul olurken aklına kötü bir şey gelirse iyi bir şey düşünerek o işi yapana kadar tekrar ediyor yaptığı işi.
Öyle ki, diyelim duş alıyor. Şampuanı eline döktüğü anda aklına kötü bir şey geliyor (mesela annem şimdi ölecek gibi); avucundaki şampuanı kullanmıyor, elini yıkıyor. Sonra bir daha döküyor şampuanı ve yine aynı şey.
Böyle böyle kaç kez tek seferde bir şişe şampuanı bitirdiği olmuş.
Veya, sigara yakarken... Aklına kötü bir şey gelirse o sigarayı içemiyor. Çözümü sigarayı bir başkasına yaktırmakta bulmuştu.
Üstünü giyinmesi de bir dert. Dışarı çıkacak mesela. Giyinirken aklına kötü bir şey geliyor; defalarca çıkarıp giyiyor o kıyafeti. Bazen de bu işlemi yapmaktan sıkılıp dışarı çıkmaktan vazgeçiyor.
Makyaj yaparken de keza öyle. Defalarca silip tekrar yapıyor. Saçını yaparken de...
Bir yerden çıkarken veya bir yere girerken... Defalarca geri dönüp bu işlemleri tekrarlayabiliyor. Millet çakmasın diye de bir şey unutmuş veya bir şeye bakıyor gibi yapıyor.
Bir şeyler yerken, içerken vs vs. Tam bir illet yani. Normal bir yaşam sürmenizi imkansızlaştırıyor.
kafadan atılamayan düşünceler topluluğu. işin enteresan tarafı kişi bunların anlamsız olduğunu bilir ama kafasından atamaz. eğer bu düşünceler eyleme geçerse kompülsiyon denir.
mesela musluğu kapatıp kapatmadığına emin olamamak obsesyon, bunu kontrol etmek için eve geri dönüp tekrar bakmak ise kompülsiyondur.
bunlar sadece akla gelen ilk örneklerdir. teşhis ve tedavi uzman doktor tarafından yani psikiyatri doktorunca yapılmalıdır. bu hareketler ilerledikçe törenselleşir ve kişinin hayatını karartabilir bunun için hemen teşhis edilip tedaviye geçilmesi uygun olabilr.
obsesyon kısaca takıntıdır. hayatınızı ve insan ilişkilerinizi çekilmez hale getirir. öldürmez ancak hayat kalitenizi çok düşürür. örneğin kendinize hakim olamama, çıldırma, dersin ortasında ana avrat düz gitme, otobüsteki kadının saçlarını elinize dolama, eşcinsel olma, şizofren olma gibi korkular yaşarsınız. ancak bu takıntıların hiç biri eyleme dönüşmeyecektir. çünkü hayatınızın içine eden o korku aynı zamanda bir emniyet subabı görevi görür. şizofren olmaktan korkan bir insan asla şizofren olamaz mesela. hatta bir şizofrene şizofren olduğunu kabul ettiremezsiniz. obsesyonla şizofreni, paranoya gibi hastalıklar birbirinden çok farklıdır. obsesyon şizofreniye dönüşmez. obsesyon sadece hayatınızın içine sıçmakla yetinir. (bkz: bu benim)
