Esasında herkeste olabilir söylenen obsesif bozukluklar cok fazla halde değil ise endişe etmemek gerekir çok yoğun bir bicimde terarlanip bu tur takıntılar onlarca kez sergileniyorsa tıbbi destek alınmalıdır.
hastasıyız dedeeee... demin kapıyı 10 kez kapattım odaya girdiğimde uğursuz olmasın diye düşün... ha saçmalık olduğunu sonuna kadar biliyorum ama durduramıyorum kendimi... yapmassam huzursuz oluyorum....
Peceteyle kumandayi tutup kanal degistirmek tuvalete giderken farkli corap giymek musluklari elektrigi eliyle acamamak bir camasiri bir kac kere yikamak kavanoz bardak alirken uzerindeki yazilar duzgun yazilmis mi cizik var mi kiyafet alirken uzerindeki dikisler duzgun mu gibi takintilar.
He amk herkeste olan hastalık. ilk şartıda bu konu hakkında instagramda 150 post atmak. Ne malsınız ya. Hayır bi de bunlarla hayatlarının güzel zamanlarını geçirmiş insanlar var. Değişik yani.
artık dayanılmaz bir hal almaya başladı. rüyasında camiyi yıkılmaktan kurtaran ve cami avlusunda elinde nescafe ve röpdeşambırla halkın arasına karışan ama final sahnesinde cami girişini otobüs koltuğu reklamı olarak gören ve koltuk arkasında bedava tırnak makası gören ve buna anlamsız derecede sevinen bir insan oldum.
bunlar dışında normal hayatta ota boka kafayı takıyorum çok ama çok detay boğuyor dayanılmaz bir hal almaya başladı sözlük. kafayı takmak derken bunun top seviyesini hayal edin.
bir yardım eline muhtacım bu konuda uzman birileri varsa aranızda.
Kucuklugumden beri yuzlerce takintim oldu. Ozellikle esyalara anlamlar yuklemek gibi. Bazi esyalarim yanimda olmadiginda kotu bir seyler olacakmis gibi. Asiri derecede simetri yada tam tersi simetriden rahatsiz olma gibi donem donem bu takintilar degisip durdu. Sayilarla da takintilarim vardi. Herseyi 3 sayisiyla baglantili sekilde yapmaya basladim. Ornegin ellerimi 3 kere yikiyordum, sabahlari yuzumu yikarken 3 kere su carpiyordum, dis fircalarken agzimi 3 kere calkaliyordum. bazen bir sey esiyo ve o an atiyorum kapiyi 3 kere acip kapatiyorum ve eger o sirada kac kere yaptigimin sayisini karistirdiysam en bastan basliyorum. Butun bunlari yapmazsam da kotu bir sey olacakmis gibi bir his duyuyorum. Bu sefer yapmicam inadina 2 kere yapicam diyorum ve yok kesinlikle olmuyor. O histen kurtulamiyorum. Boncuklarla bileklik yapiyordum bir ara. Bir bileklikte kullandigim boncuk sayisini 3 un katina gore hesapliyorum mesela. Sadece sayilarla da degil. Ornegin o an aptalca bir dusunce gelip beynime yerlesiyor ve metronun o kapisindan degil de diger kapisindan girersem kotu bir sey olacak diye hissediyorum. Kendimi zorluyorum o kapidan binmeye ama olmuyor. Ciddi anlamda gunluk hayatimi inanilmaz etkilemeye baslamisti bu takinti. Daha sonra doktor ve ilac yardimiyle hafifledi yada ben oyle oldugunu sanip biraktim tedavi surecini. Her sey yavas yavas farkli formlarda geri donmeye basladi fakat.
Şekil takıntım var. Fincan takıntım var. Müzik takıntım var. Battaniye takıntım var. Ve daha sayamadığım nice takıntılarım var. Uzun zamandır var olan ancak geçen günlerde ilk kez görüştüğüm için bir psikolog tarafından teşhisi konulan bir hastalık. Beni rahatsız değil mutlu eden bir olay. Mesela şöyle anlatabilirim size aynı malzemeden tuz miktarına ıspanakların doğranma tarzına kadar aynı olan iki börek düşünün. Yufkaları herşeyi aynı. Ama biri gül şeklinde biri kare. Ben sırf kare olduğu için koca bir tepsiyi tek başıma yiyebilirim. Ya da bir kalem sırf üçgen diye 100 lira verip onu alıp onunla yazarım.
Bilenler bilir. istanbul'da habitat ayağına Taşla döşenen kaldırımlar vardı. işte o kaldırımlar bi sıra kırmızı Taştan bi sıra gri taştandı. Ps belki daha icat olmamıştı bile lan. Biz gamestar atarilerde süper Mario oynardık. Ve ben o kaldırımlarda kırmızı taşları mario'nun düştüğü uçurum zanneder sikseler basamazdım. Yol kenarlarında arabalar park edemesin diye mantar gibi boyanmış taşlar vardı. Yine aynı Mario gibi bu mantarların üstüne basa basa zıplaya zıplaya geçerdim. Tehehey kaç kere götüstü yere yapıştım. Az Kalsın çanağı kırıyodum müdür.
evden çıkarken kapıyı kilitledim mi ben yaaa, ütüyü fişten çektim mi ki yaa gibi kuruntularla nice gidilen yollardan geri döndüren psikolojik rahatsızlık.
neyse aynanın kenarında iz kalmış, dur ben bir onu silip geleyim.
Takıntılardır kısaca. özellikle burada yazan sözlük yazarları veya arkadaşlarınızda varsa bir uzmana görünmekte fayda vardır. Ergenlik dönemi veya üniversitedeyseniz çok fazla çıkabilecek dönemdir. diğer yaş gruplarında da olabilir. ancak ilk etapta burada okuyan kitlede varsa hemen bir uzmana psikolog veya psikiyatriye başvurun. Maddi sorununuz varsa lise veya ortaokuldaysanız okul rehber öğretmenine, üniversiteyseniz üniversitelerin mediko sosyal hizmetlerinden ücretsiz yararlanabilirsiniz. özellikle ilaç tedavisi uygulanıyor. bunun yanında görüşmeler de yapılıyor ve etkili oluyor. takıntılar insan hayatını yoran şeylerdir. bu aşamada kendim aşacağım diye uğraşmayın. bu alandaki kişiler size yardımcı olmak için varlar. karamsarlığa kapılmayın ve hemen bir uzmana başvurun.
maruz birakma yonteminin genelde ise yaradigi bozukluk.
bugun hoca maruz birakmayla tamamen iyilestirdigi bi hastasindan bahsetti. adam bir yasindaki kizina tecavuz etmekten korkuyomus. ilk baslarda altini degistirirken falam odadan cikiyomus. sonra kucagina almamaya baslamis sonra da hic ayni ortamda bulunmuyomus kiziyla. her gun defalarca esini arayip ben kizimiza tecavuz etmem dimi diyomus. esi de hayir etmezsin diyomus. iste sonra tamamen iyilesmis. ya ne garip ben pedofili deyip tedaviye ugrasmazdim muhtemelen. simdiki aklimla.
iste kapiyi kilitleyip kilitlemedigini defalarca kontrol etme gibi seyler var bi de boyle korkunc boyutlari da var.
