türkiye'de aklı başında herkesin okuması kesinlikle şart olan kitap. yaşadığımız coğrafya itibariyle okuyana çok ciddi farkındalık sağlayacağını düşünüyorum. hiç bir kitap beni onun kadar acıtmamıştır. acı bir itiraf gibi olmuştur okuması.
o kadar etkili bi kitaptır ki Rusçada "Oblomovluk" diye bi kavram ortaya çıkmıştır. Bu kitabı sadece 6 ayda yazdığı söylenmektedir. Ama Oblomov ne kadar da tembel, üşengeç, pasaklı olarak gösterilse de sempatik bi tiptir kendileri.
tembelligin el kitabinin yazildigi ivan goncarof eseridir. gunluk hayatinin heryerini rutinlerle kaplamis birinin kendinden cok fazla sey bulabilecegi tarafimdan gozlemlenmistir ayrica kisinin oha bende mi oblomov oldum diyerek degismesine sebep bile olabilecek bir karakterdir.
okuyun okutturun oblomov olmayin..
büyük rus edebiyat eserleri olan suç ve ceza veya savaş ve barış gibi kitaplardan hiç bir eksiği olmayan gonçarov eseridir. bu kitapta oblomov' dan öte oblomovluk denen bir terim vardır. yazar bir oblomovluk ansiklopedisi yazmıştır esasında. oblomov'un her hareketinde bir tembellik, bir yapmama isteği görürüz. bir hayat amacı bulamamıştır kendisine, işte bu durum da onu oblomovluk' a sürükler. okunması gereken bir eser.
oblomov yalnız bir kitap değildir. oblomov bir ruh tahlilidir. kendisi benim en canayakın arkadaşımdır. sevgilisine yazdığı mektubu okur okur arkadaşıma hak veririm. zakhar da bizim en sadık hizmetkârımızdır.
--spoiler--
ştoltz karakteri kadar sinir bozucu iki yüzlü bir insan tanımadım hayatımda. okuyan bir çok kişi anlamıyor ama oblomov tembel olduğu için kaybetmiyor, bu adama güvendiği için kaybediyor. sonra kitabın sonunda yazarımız ben hikayeyi ştoltz'dan öğrendim diyor. bunu yazar klasik arkadaşım ekolüne bağlıyor olarak değerlendirebilirsiniz ancak bence bu işte başka işler vardı. orus... ohum pardon yani işte onun bunun çocuğu ştoltz, tüm hikayeyi çarpıtıp anlatmış. oblomov aşkından falan vazgeçmiyor bu alman pisi çarpıtıp anlatıyor her şeyi.
--spoiler--
ivan gonçarov'un eseri. kitapta en çok, oblomov'un içinde ki hiç yanmamış ateş değil de, şu an adını hatırlayamadım ama en sonda evlendiği kadına üzüldüm. kadın hep keder, hep acı içinde..
Adı: ivan ilyiç oblomov. Ünlü rus romancı Gonçarovun oblomov romanının baş kahramanı. Edebiyat tarihinin en büyük tembellik ikonlarından biri. Ataleti ve uyuşukluğuyla marka olan bir insan oblomov. oblomovluk denilen yaşam biçiminin de simgesi. tükenik insan; yılgın ve yorgun ruh hallerinin rol modeli.
Diğer taraftan oblomov felsefeli bir tembel. Hiçbir şey yapmamasının nedeni düşüncesizce bir serserilik değil, aksine aşırı derecede düşünmesidir. O yapacakları üzerine döne döne düşünen, sonunda düşüncelerinin dar boğazında nefesi kesilen biridir. Bedeni hareketsiz dursa da, ruhunun tekerleri sürekli patinaj halindedir.
Oblomov ne yapılabileceğini, nasıl yapılabileceğini bilir ama sonuçta eyleme geçip hiçbir şey yapmaz. Bu bakımdan, eğer tembel bir yakınınız varsa bu kitabı ona okutabilirsiniz. Kitabı tembellik yapmayıp sonuna kadar okuyabilirse, bu yakınınızda bir gelişme var demektir.
--spoiler--
hikayeyi gonçarova romandaki stoltz anlatmış romanın sonunda söyler bunu gonçarov. bunu bilince de stoltz'un her şeyi çarpıtma ihtimali düşündürüyor insanı. oblomovu arkadaşlarından uzaklaştırıyor. oblomovu olgayla birlikteyken ev sahibesinin kollarına bakmakla suçluyor. oblomovu gerçekten bitkin halde yapayalnız bırakıyor. olgayı oblomovun elinden alıyor. olganın mutsuzluğundan faydalanıyor. sonra oblomovun ev sahibesiyle evlendiğini duyunca sevinmiyor. aksine durumu felaket olarak görüyor. sürekli olarak bir kahraman gibi duruyor romanda bu oblomovun zıttı stoltz ama yapmadığı ibnelik kalmıyor. romanda elbette ibnelikleri göze çarpmıyor ama gonçarova kendini överek anlattığı da belli. böyle bir insandan kime fayda gelir. oblomov safı da çocuğuna bile bu adamın adını veriyor. bence oblomovun ve oblomovluğun katili stoltz ve onun gibilerdir. canları cehenneme.
--spoiler--
