yaşami cok sevmek ve yaşam acliği cekmektir. ammavelakin dunya sartlarinda engeller karsisinda pasif savas verip mahi hülyalar ve tembellik içine gömülerek bir nebze olsun hayalleri yasatmaya gayret edebilmektir. savassan da biter hayaller uyusan da biter öyle bir salincaktir bu.
yaşadığı olaylardan bıkkınlık duymaya başlayan birisinin en nihayetinde üzerindeki hissizliğin artması üzerine varacağı kaçınılmaz sonuçlardan birisidir. bir tarafta oturup, hayatın pencerenizden akıp gidişini kayıtsızlıkla izlemek... yapılan her eylemin başkaları tarafından denendiğini ve her sözcüğün söylendiğini düşünecek olursak çok da manasız bir varoluş şekli değildir.
