fakir değildik te demliğe bi tutam çay koyardık. direk demliğe yok yok yanlış söyledim. direk çaydanlığa onu da direl ocağa koyar kaynatır sapsarı bir su olarak günlerce ama günlerce içerdik, kahvaltıda.
lan oğlum nedense çay kültürü bizim aileye girmemişti.
valla bak.
baba kahve tiryakisiydi. biz zaten bi şey tiryakisi değildik. ihtiyaç duymazdık.
o kadar fakirdik ki demiycem hala fakiriz. makinesiz çamaşır yıkanan zamanlar oldu, telefonsuz zamanlar oldu, evsiz sokakta ve beş parasız kaldığımız zamanlar oldu neyse daha fazla depresyona girmek istemiyorum benim için hayat yeterince zordu.
ortaokulda okul gezisi kapsamında konya ya gitmiştik. mevlana ya felan..
mevlana figürlü tahta kaşık almıştım anneme hediye olarak tüm paramla. konya şekeri alamamıştım.
ilkokulda statüm adel 6 lı pastel boya idi. sıra arkadaşımın ise Monami 48 Renk çantalı Pastel Boyası vardı ve ben resim dersi olduğu gün okula gitmek istemezdim.
