mahcup bir bey olmanıza rağmen kaderin bir cilvesiyle bir kız sevgili edinmişsinizdir. sevgili olunca konu, mecburen o işe gelmiştir ve sabah akşam o işi yapmaktasınızdır. adeta birer davşandan farksızsınızdır artık.
ancak bir gün kız sevgili birden "bu işin sonu yok artık evlensek mi?" deyiverir.
üzülmüşsünüzdür. henüz evlenmek istemediğinizden, o işe doymadığınızdan kız sevgiliden üzülerek ayrılırsınız. bu devirde sevgili bulmak çok zor olduğundan korksanız da bunu yapmak zorunda olduğunuzu bilirsiniz.