kendinizi yıllarca avutup gerçekleri açıklama vakti geldikten sonra kurduğunuz ilk cümledir. kaybettiğiniz anneniz veya babanız olabilir veya platonik aşkınız. o anda hiçbirinin farkı kalmaz. sarhoş olmuşsunuzdur ve etrafınızda bunu söyleyebileceğiniz kimse yoktur. istediğiniz tek şey odur fakat o gelmeyecektir, bunu kabullenebildiğiniz zaman büyüyeceksinizdir.
kafaya dank ettiği an, dünyanın durduğu, aklından bin bir düşünce geçmesine rağmen hiç birini anlamlı düşünemediğin, karamsarlığın dibine vurduğun andır. yıkılan hayallerle birlikte sende darmadağın olmuşsun demektir.
bu cümle insana acı tecrübeler yaşatan, insanı büyüten bir cümledir. hayatın toz pembe olmadığını öğretir insana, acıtır canını ama unutmamak gerekir ki öldürmeyen acı güçlendirir.
