--spoiler--
"döktüğüm yaşları bağışlıyorum.
acıları ve aldatmaları bağışlıyorum.
ihanetleri ve yalanları bağışlıyorum.
iftiraları ve ahlâksızları bağışlıyorum.
nefreti ve zulmü bağışlıyorum.
...yüreğimi yakan darbeleri bağışlıyorum.
yıkılan hayalleri bağışlıyorum.
ölen umutları bağışlıyorum.
sevgisizliği ve kıskançlığı bağışlıyorum.
umursamazlığı ve kötü zihniyeti bağışlıyorum.
haklılık uğruna haksızlık edenleri bağışlıyorum.
öfkeyi ve şiddeti bağışlıyorum.
ihmalkârlığı ve unutkanlığı bağışlıyorum.
bütün kötülükleriyle dünyayı bağışlıyorum."
--spoiler-- *
coelho'nun yeni kitabıdır. müthiştir aynı zamanda. simyacı ve portobello cadısı'nı sollamıştır zannımca. tek eleştirebileceğim yanı ki aslında bu eleştirim kitaba ya da yazara değil yayınevinedir; kitap tanıtımında "... bizlere çok tanıdık gelen duraklardan geçerek..." şeklinde bir cümle var. Yazarı sevmemin dışında bu cümlenin bünyemde oluşturduğu merakla aldım kitabı. ancak durum pek de bahsedildiği gibi değilmiş. Neyse spoiler vermeyim fazla. neticede okuduğuma memnunum.
elif, klasik bir paulo coelho eseridir. yazar bir arayışa girerek çıktığı yolda yaşadıklarını anlatmaktadır.
genelinden keyif alarak okudğum kitaptır. zaten ne bir beklentiye girdim, ne de kitabın konusu, yapısı hakkında bir bilgiye sahiptim. her ne kadar inanmasamda keyif alarak okumak için reankarnasyona inanıyormuş gibi yaptım.
öyle hayatımın kitabı, mükemmel denebilecek bir yapıt olmasada güzel kitaptır. okunmalı.
kitabı okurken bazı parçaları birleştirmekte zorlandığım kitap. özellikle mi bunu yapmış yazar bilemiyorum. ama bu ara ruhun hareketliliği ve zamandaki yolculuğu konularına takmış biri olarak okumaktan pişman olmadığım kitap.
Paulo coelho nun son kitabi. Muhtesem bir tanimi vardir ki tam olarak söyledir; elif her seyin ayni anda ayni yerde bulundugu nokta yani simdiki zaman...
