ülkenin bir ferdi olmanın ne kadar yüce, aslında ne kadar olağan; kahramanlığın ne kadar yakın ve güzel insanların kaybının ne kadar acı olduğunu hatırlatan zeytin dalı operasyonu şehididir.
konuşmasını dinledim, resmine baktım. ne kadar temiz yüzlü diye düşündüm, kardeşim maneviyatı kuvvetli bir subaymış ve kendisini vatan savunmasında kaybettik. köpekleri ezip geçmekteki haklılığımızı sorgulamak anlamsız, ama şimdi böyle mükemmel bireylerin son çare karşısına dikildiği aşağılıklar oralara yuvalanmış, neden diye sormayalım mı? ellerine silah almışlar, o silahı kim ulaştırmışsa hesabını vermesin mi? bizim içimiz yanıyor, küçücük çocuğuyla babasız eşsiz kalan o aile, o anne alkışlarla madalyalarla avunur mu? sorun, sordurun, sorgulayın, soralım, sorsunlar. aksi düşünülemez, düşünmüyor-düşünemiyorsanız soruları olanlardan da beklentiniz olmamalı.
yazık be, bir kişi yazmamış adını. siz gidin anı görüntüleyin. sanki 10 saniye sonra bi halta yarıyor, sanki kime neyse??
