sözleri en etkileyen şarkılardan biri olarak müzik arşivimde üst sıralarda yer alan şarkıdır.
her şey süperdir. klibinde o yağmur sahnesi abartılmamış olsa çok daha iyi olurdu ama işte.
slash manyağı yapar adamı.
o klibi, sözleri, solosu, introsu... harikadır. insana les paul aldırır ki aldım.
Bir kasım günü,akşam saatlerinde yağmurlu bir havada şehrin sokaklarında folta atıyor,gece lambalarından vuran ışıkların aydınlattığı caddelerde çok değişik düşünceler ile dolaşırken Walkmaninizden giriş müziğini duymanız ile başınızı kaldırıp gece lambalarına ve yağan yağmura bakarak şarkının başlamasıyla kendinizi dünyanın en mutlu insanı ilan etmenizi sağlıyan bir durum gerçekleşir.
hemen ardından yine guns 'n roses şaheseri olan estranged dinlenirse en yüksek verim almak mümkündür. öncesinde de olabilir yada önce nowember rain sonra don't cry sonra estranged ... hatta sonuna seet child o 'mine koyduktan sonra nightrain ve don't damn me ekleyebilirsiniz de. veya... neyse keseyim ben.
dünyanın en iyi gitaristinin en iyi çaldığı şarkılardan birisi. klibi de 80'li yılların minimalizmi yerine 90'ların ihtişamını simgeler. (bkz: slash) (bkz: guns n roses)
dünyanın en iyi klibine ve solosuna sahip guns n roses şarkısı. november rain klibinden piyanonun üzerindeki slash, kilisenin önündeki slash gibi harika görsel olaylar çıkmıştır. şarkının sonundaki solo ise bence dünyanın en iyi 5 solosundan bir tanesidir.
axl roseun konsantrasyon için kendisini bir odaya kapatarak yazdığı şarkı. şarkı bitene kadar pizza yediğini söylemiştir. slash ise her zamanki çalışma tarzıyla (bkz: viski) (bkz: kokain) canavar gibi sololar atmıştır.
buckethead ve slash harici kisilerin sarkinin sonundaki soloyu gnr konserlerinde calmasi, unesco dunya kultur ve mirasini koruma forumu tarafindan yasaklanmistir.
bir garip guns n roses şarkısı. aslında şarkı değildir, başyapıttır. ama korkuyorum ben bu şarkıdan artık. öyle bir yerleşmiş ki bilinçaltıma, bu entryi girmezden yarım saat önce uyuyordum ben, rüyamda eurovisiona katılmışım, november rain söylüyoruz. o müthiş outroyu çalarken benim bir anda göğüslerim büyümeye falan başlıyor, bacak kıllarım dökülüyor, yüzümde gözümde kozmetik kokuları hissediyorum. hasiktir, olduk mu eurovision bebeği? seçmiyorlar sonra beni, 12. oluyorum. sahneye çıkıp avrupaya küfür ediyorum, rahatlıyorum.
hayır göğüslerimi falan anlarım da, bu şarkıyı birinci seçmeyen zihniyeti skiyim. oraya takıldım ben.
şarkının en önemli anı 7 dakikadan sonrasıdır. ilk başlarda yavaş yavaş olan ritimler 7 dakikadan sonra slashın attığı o mükemmel ötesi soloyla şarkı farklı bir boyuta girer. hayatımda bu kadar duygulu solo görmedim.
