Kadın emanettir. Emanete hıyanet edilmezi. Emanete kötü davranılmaz. Emanete hiç gitmeyecekmiş gibi bağlanılmaz. Emanet kişiselleştirilmez. Emanet değiştirilmeye çalışınılmaz. Olduğu gibi ve hep bir gün geri verilecekmiş gibi kabul edilir emanet. Emanet başkasına emanet edilmez.
Emanete hor davranılmaz. Emanet bir kolyeye bakar gibi bakmalı kadına, koparmadan kırmadan, uzaktan çekinerek okşar gibi bakmalı.
Kadın emanettir, dikkat etmek, nazik davranmak, kirletmemek , kendine ait izler bırakmamak, ve senin bir parçanmış gibi bağlanmamak gerekir.
Çünkü emanettir o. Bir gün vardır bir gün yoktur, hiç senin olmaz. Sadece zaman zaman seninle olur ama hiçbir zaman ellerin gözlerin gibi senin olmaz.
Kadın emanettir bağlanmamak ve gittiğinde dünyaları yıkmamak gerekir. Zaten emanettir ve bir gün mutlaka gideceğini her zaman bilmek gerekir.
Kadın emanettir. Kimden mi emanettir? Belki Allahından belki ailesinden, belki gelecekteki eşinden, belki de Kendinden emanettir kadın.
Kadın emanettir sevdiği erkeğe ve elbette ki erkekte emanettir kadınına.
uludağ sözlüğü sevme sebeplerimden. çünkü bu sözlük sayesinde böyle güzel bir insanı tanıyabildim. çok şey öğretiyor insana. karakter kelimesinin anlamını, dost kelimesinin anlamını, çalışmak kelimesinin anlamı.
insanlığı kadar yazarlığını da beğenirim. özellikle yaşam ile ilgili tespitleri, yaşanmışlıkların üzerinden demlenip geldiği için öğreticidir. mesleki yazıları ise bambaşka. zaten işine duyduğu saygı da bambaşka.
ufacık tefecik içi dolu turşucuktur.
kurmuş olduğu akıcı ve imlanın dibine vuran cümleleriyle hayretime hayret, şen kahkahalarıyla neşeme neşe katan sevgi dolu insan.
nesildaşım, garip nickinin manasını zor kavrayabildiğim yada hala kavrayamadağım yazar. ama öyle böyle değil süper yazıyor, fazla okunması sakıncalı bağlanıyorsunuz. tek arkadaşım, gördüğüm en güzel renk. *
Kaydedilmeden kapatılan bir aşktı bizimkisi. Ne bir kopyasını aldık ne benzerini yazabildik. Bir tek kelime kalmadı onca yaşanandan. Oysa tek bir sözüyle kitaplar yazılırdı aşkımızın bir anından. Hafızamızı da kaybettik aşkımızla beraber. Artık bakıyor ama hiçbir şey anlamıyoruz birbirimizden. Nasıl yaşadık onca şeyi ve şimdi nasıl hatırlamıyoruz hiç şeyi?
Tek bir cümle yeterken her şeyi yeniden başlatmaya, bizim tek bir satırımız yok artık yaşanılanı anlamaya.
bilmediğinde aslanlar gibi 'bilmiyorum' diyebilen, ve onu da bilemeyişinin çok normal olduğu, istemiyorum dediğin de, bin dereye gerek duymayan ona tek dere de yeten yazar..
