kambur, tek gözlü ve çok çirkin bir adam olan kilise çancısı quasimodo nun güzeller güzeli esmeralda ya olan aşkını anlatan victor hugo nun ölümsüz eseridir.
en etkilendiğim kitaplardan biridir...quasimodo oradaki en çirkin en az kariyere sahip, ama en de adam gibi adamdır...
bu kitap için kadını en iyi tasvir eden kitaplardan biri derler...kadın, burada parası olan yakışıklı adama güvendiği için ölmüş, hiç beğenmediği, hatta iğrendiği zangoç ise onunla birlikte ölüme gitmekten geri kalmamıştır.
din adamı ise içlerinde en akıllı ama en içten pazarlıklı olanıdır.
ancak kitabın ana konusu- salt "aşk" tır...ve bu aşkı roman kahramanlarından sadece quasimodo kalbinde hissedebilmektedir. içlerinde hiçbir eğitim görmemiş olan ama tertemiz kalpli o çirkin yaratık, altın gibi bir kalbi olan bir "insan" dır...
quasimodo aşkını o unutulmaz "ama o bana su verdi" repliğiyle kestirip atar, hepimizin de ağzına sıçar...
roman yazılmış en üstün romanlardan birisidir...çok gerçekçi, hatta "korkutacak" kadar güçlü bir şekilde karakterleri tasvir etmektedir. ölümsüzdür, büyük bir romandır.
Muhteşem bir kitap. Fazlasıyla etkileyici. Aşka inanmayan bir insanı bile aşka körü körüne bağlayacak türden.
Rahip frollo' nun ölmesine bile sevinememiştim üzüntüden. Esmeralda' yı yalnızca quasimodo sevmişti esmeralda olduğu için. Quasimodo dışındakiler tamamen kendi çıkarlarını gözetiyorlardı. Bir insanın dış görünüşü önemli değildi. Bir insan başkaları gözünde canavar gibi görünürken bile kalbini tertemiz tutabilirdi. Onun, quasimodo' nun kalbi tertemizdi ve aşkı aşkın en saf hâliydi ancak kimse görememişti. Ah quasimodo, ne kadar mükemmelsin sen.
anlatılmaz yaşanır derler ya bazı şeyler için, işte bu kitap da bir benzeri; dinlenilmez okunur. Hissedilir.
"Sonraki kral 8. Charles Dönemi' nde, suçluların cesetlerinin atıldığı mahzen açılır. Mahzende bir kadına sarılmış hâlde kambur bir erkek cesedi vardır. Belli ki quasimodo burada esmeralda' nın ölü bedenine sarılmış ve ölümü beklemiştir. Onu sarıldığı iskeletten ayırmaya çalıştıklarındaysa quasimodo toza dönüşür."
notre dame aslında bakınca bir aşk hikayesini anlatsada fransız devrimini anlatmaktadır. Esmeralda devrimi temsil etmekte quasimodo halkı , rahip ve asker ise dini kesim ve askerin devrime bakış açısını temsil etmektedir. en nihayetinde quasimodo esmeraldaya bağlıdır ve onu ölümünde de bile terk etmemiştir bu da halkın devrimi istediğini ama rahip ve askerin kraliyet alesine olan bağlılıklarıyla esmeraldayı öldürmeleriyle sonu acıklı bitmiştir. Victor hugo bir kere daha kalemini konuşturmuş ve bir aşk hikayesinden aslında devrim hikayesini çıkarmıştır.
romanın en eğlenceli karakteri şair filozof yazar pierre girongoire'dir. roman boyunca her ortaya çıktığında beni güldürmüştür. bir orhan veli tavrı vardır sanki üzerinde. adamımdır.
--spoiler--
oyunu başarısız olan bu yüzden de cebinde meteliği olmayan şair filozof pierre aylardır kirasını ödeyemediği evine de gidememektedir. geceyi nerde geçireceğini bilmez halde avare avare karanlık sokaklara dolaşıp hayaller kurmaktadır. o sırada güzeller güzeli çingene kızı esmeralda'yı görür. ve bu güzelliğin peşine düşer. ancak çok tehlikeli bir iştir bu. ve şair kendini serseriler, çingeneler, hırsızlar, dilenciler yuvası olan "mucizeler sarayı"nda bulur. o saatte oraya hiç bir namuslu adam girememiştir. girenlerde çıkamamıştır. velhasıl şair asılmak üzere cingene dükünün ve dilenciler kralının karşısına çıkarılır. asılmamak için tek kurtuluş onlara katılmaktır. şair bunu kabul eder ama bunun için de bir sınavdan geçmesi gerekmektedir. o esnada şu replikler yaşanılır * ;
" metelik kralı:
- şimdi, sağ ayağını sol bacağının çevresinde döndürüp, sol ayağının ucunda dikil.
şair zor duyulur bir sesle:
- demek kolumu veya bacağımı mutlaka kırmamı istiyorsunuz, öyle mi haşmetmaap?dedi.
haşmetmaap başını salladı.
- dinle arkadaş. çok konuşuyorsun sen!mesele kısaca şu: denildiği gibi ayağının ucuna dikileceksin, böylece mankenin cebine ulaşabilirsin. mankeni yoklayacaksın, içindeki keseyi çekip çıkaracaksın. bütün bunları tek bir çıngırak sesi bile duyulmadan yaparsan iyi bir hırsız olabilirsin. artık bizim, seni sekiz gün boyunca sopaya çekmekten başka işimiz kalmaz.
şair:
- eyvah! nasıl yaparım? peki ya çıngırakları çaldırırsam?
- işte o zaman asılacaksın. anlıyor musun?
- hiç bir şey anlamıyorum!
kral tane tane konuşmaya başladı:
- bir kere daha dinle! mankenin ceplerini araştıracaksın, para keseini alacaksın. bu arada bir tek çıngırak çalarsa asılacaksın. anlıyor musun?
şair başını salladı:
- iyi! bunu anladım. sonra?
- çıngıraklar duyulmadan keseyi çıkarmayı başarırsan serseriler arasına katılacak, sekiz gün peş peşe sopaya çekiceksin. anlamışsındır artık, değil mi?
- hayır efendimiz.! hiç bir şey anlamıyorum. bundan benim kazancım nedir? birinde asılacağım, öbüründe dövüleceğim...
kral:
- seni, senin iyiliğin için döveceğiz. dayağa alışman için.
- çok teşekkür ederim, dedi şair."
akabinde beceriksiz şairimiz beceremez tabi ama güzel esmeralda kendisini kurtarır.
--spoiler--
