otoban serisinin icinde yer almamasiyla sok eden, metallica' nin belki de en bilinen eseri. ayrica hem sozlerinin tane tane olmasi, dolayisiyla genclerin dinlerken bir sey anladiklari ender sarkilardan birisi oldugundan hem de serbest cagrisimdan dolayi;
metallica'nın yaptığı en güzel işlerden birisi. hoş black album zaten album olarak güzel. ancak nothing else matters lokomotifiydi bu albümün. girişinden sonuna kadar eşlik edebildiğim yegane yabancı şarkıdır ayrıca.
Mettallica'nın çok sevilen parçasıdır. Sözleri ağır ağır kafanıza işler. Belli bir müddet sonra balyoz etkisi yaratır. Adam gibi şarkıdır. Şarkı budur.
metallica'nın yavaş parçalarından birisidir.gitar çalmaya ba$layan gençlerin vazgeçilmezi.hep bu parçayla ba$lanır gitar çalınmaya.ha bir de yerli örneği vardır ;
(bkz: sevdan bir ateş)
herkesin herkes seviyorsa bende seveyim diye kendini zorladığı, metal dedince direk ortaya atılmasından dolayı artık adını duymaktan gına getirmiş, metallica şarkısıdır.
cafeler, barlar tarafından ya da metallica dinliyorum ben tripleri giren ergen gençler tarafından piç edilmiş olmasına rağmen hafızalara kazınmış metallica eseridir. s&m versiyonu ise bambaşkadır.
sarkının populerligi degerini azaltır mı acaba diye düsündürürken ciddi anlamda dinlendigi zaman gayet basarılı bir metallıca sarkısı oldugu kabul edilen,ne kadar piyasa olsada metallica nın en güzel slow sarkılarından bir tanesi.her daim dinlendiginde insanı huzur a kavusturandır aynı zamanda.
bu parçada james solo, kirk ritim gitar çalmıştır. en azından kaynaklarda öyle (wiki falan) geçiyor fakat 2008 rio konserinde solo sırasında james seyirciye sırtını dönüyor, kirk de lars'ın arkasına saklanıyor. yani parçada soloyu da kirk çalmış olabilir. pek önemli birşey değil ama söylemekte fayda var.
