eski müdürüm "ben metal deyince nothing else mattersdan başkasını" bilmem derdi. o metal mi kanka... diyesim gelirdi..
sevdiğim bir parça olup, sağlam bir metal parçası olduğu söylenemeyecek kadar soft bir rock müziği...
metallica grubunun söylemekten sıkıldığı şarkı. genelde "kurt kobeyn ölmüş mü?" jenerasyonunun 345678 kere dinlediği ve sürekli gitarla baş akorlarını çaldığı şarkı. bi bitmediniz.
kesinlikle ama kesinlikle eyçdi olarak 2006 seoul konserinden değil 2009 fransa konserinden dinlenilesi şarkıdır. sesi daha kuvvetli hala gelmiş james hetfield daha bir başka söyler bu şarkıyı.
aradığım live version'u bulmuş olduğum efsane ötesi metallica şarkısı. yıllar geçmiş üzerinden bu şarkının üzerine çıkmış herhangi bir şarkı yok ve olamayacak da. saygılar.
her seferinde introsu tüylerimi diken diken eder.. söyleyemediğim şeyleri söylemiş james abi.. bazen aklıma sevgili gelir, bazen bir arkadaş bazen ölen dedem gelir.. karışık duygular içinde bırakır beni
" so close no matter how far
couldn't be much more from the heart
forever trusting who we are
and nothing else matters.. "
şu an 13 yaşındaki kuzenim dinliyor. zoruma gidiyor be sözlük.. biz gençken kasetleri ileri geri sarma - aradığın şarkıyı bulma - annenin gelip kızması (kulaklık yoktu tabii) binbir cefa ile uğraşırken sefasını şimdi bu gençler dinliyor.
şaka maka devir aynı, ilk 13-14 yaşımda başladım, bizim ufaklık da.
