Gitara yeni başlayanların başlangıcının boş tellerle başladığını görüp ''Aha çalarım ben bu şarkıyı ya ehehe'' diyip gerisini çalmak için 1-2 sene çalıştığı şarkıdır.
ben bir şarkıcı olsam elbette beğenilmek, sevilmek isterim, elbette çok albüm satmak övülmek isterim; ama milyonlarca kişi bana sen süper bir müzisyensin, süper bir gitaristsin dese mesela, fakat satriani, jason becker, steve vai gelip 'dostum çok kötü çalıyorsun ya'' dese o milyonların söylediğinin zerre değeri olmaz o zaman. yani bir eserin ne kadar dinlendiğinden, ne kadar övüldüğünden ziyade, o eseri kimin övdüğü daha önemlidir kanımca gerçek müzisyenler için.
bu şarkıyı tüm dünyada dinlese, bu şarkının bir metallica şarkısı ve dahası bir aşk şarkısı olmadığı gerçeğini değiştirmez. tüm dünya aşk şarkısı da dese; bu, o şarkının aşk şarkısı olduğunu değil, sadece insanların cahilliğini ve metallica' yı anlamadıklarını gösterir. şahsen ben metallica olsam beni anlamayanların övgülerini zerre önemsemeyip gerçekten anlayanlarla ilgilenirdim.
parça ne parçası olursa olsun insanlara hissettirdiği duygu yoğunluğuna bakmak gerekir.
nothing else matters milyonlara hitap etmiş unutulmazlar arasına girmistir.
kulağa hoş gelir, ben de pek çok insan gibi severek dinledim ve dinleyeceğim lakin metallica şarkısı değildir bu. yani metallica' nındır da metallica tarzında bir şarkı değildir. gerçi ilk iki albüm hariç metallica thrash metal çizgisinden kaymıştır fazlasıyla ama bu şarkıdan çok daha sağlam melodiye sahip sayısız metallica şarkısı vardır.
Metallica'nın ilk defa kırıldığını gösteren aynı zamanda sert gitar rifflerin arasında dolaşan duygusal melodilerin olduğu 91 çıkışlı black albümlerinde bulunan 45lik.
yıllarca apocalypticanın parçasıdır sandığım bu şarkı sanırım metal sektörüne giriş parçam oldu. "o halde niye saçları uzatıyorsun?" sorunsalı ortadan kalktı.
