12 yaşındayken kuzenim kasedini getirmişti bana dinle bak diye.kasetteki şarkılar ingilizce olduğu için biraz da gürültülü gelmişti bana. birkaç yıl sonra lise zamanında bir kıza tutulmuştum. kız haliyle reddetti. ilk defa o zaman gürültülü diye kaset çalarıma koymuştum. şans eseri bu şarkı gelmişti. sözlerini yarım yamalak anlamamıştım bile ama öyle hüzünlü bir havası vardı ki şarkının gözyaşlarımı tutamamıştım*. yeri çok özeldir bende bu şarkının.
metallica'nın dünya üzerinde yaşayan bütün sanatçılara ve biz insanlara armağanıdır.
öyle bir şarkıdır ki herkesin diline yakışır, her türlü ortama gider. deyim yerindeyse emmeye de gömmeye de gelir bu şarkı. misal olarak san francisco senfoni orkestrasıyla söylenmiş bir versiyonu bile vardır ki insanı kendinden alıp götürür. hele hele gecenin bu saatinde.
sevmeyeninin olduğu metallica şarkısı. yeter arkadaş bık bık bık müzikten bi gram çakmayan, tüm gün "pompalamasyon bu bizim vizyon" diyen insanların durmadan "olum metallica diye bi grup varmış duydun mu" diye anlatmaya çalıştığı şarkı.
aşırı overrated bir şarkıdır. ha "sen mi müzikten anlayacaksın lan" derseniz önereceğim şarkı;
Metal müzikle tanıştığım şarkıdır. lise sıralarımı, bir ergenin olmazsa olmazı olan siyah kapşonlu hırkamı ve ekimin başında daha sınavlar da başlamadan yaprakların ağaçları bırakıp da kendilerini yerlere attıkları yürürken hışır hışır ses çıkarttıkları BAL'ın yağmurlu bahçesini hatırlatır. oh iyi ki vardır.
"yav ben metallica dinliyorum nothing else matters falan." diyenlerin genellikle metallica' nın bir tek bu şarkısını bildiklerini ve ergen olması muhtemel insanlardır.
one, enter sandman gibi yavan, tatsız tuzsuz bi şarkı değil adam gibi şarkıdır. metallica nın dinlenecek tek şarkısı değil ama efsane olacak tek şarkısıdır.
yine geziyorum ortalıklarda, ellerim cebimde ağzımda sigaram. kulaklarım bayram ederken ayaklarımı yere sürte sürte ilerliyorum. denize bakıp bakıp gülüyorum, sevdiğim her şey bu şarkıyla hayat buluyor ve anılarım depreştikçe tıpkı coldplayin yellow klibindeki gibi, bir o yana bir bu yana sallanıyorum. tek eksik güneşin doğmasına daha çok var. (bkz: nothing else matters)
Metallica'nın the black album içerisindeki 6. Parçasıdır. Slow bir parçadır. Apocalyptica, hilal cebeci... Tarafından defalarca coverlanmistir. Sadece bu parçayı dinleyip metalciyim diyenlerede poser denmektedir.
(bkz: poser)
ben hangi akla hizmet Apocalyptica ile hilal'i aynı yere yazdım?
