dalida'nin terennum ettigi ve nedense insanin icinde buruk bir tat birakan parca. sözleri ise:
Quand je repense à nous
J'ai le coeur qui flambe un peu
Comme au temps de nous deux
Tu étais fou
Comme ceux qui jouent leur coeur et leur amour
Et qui gagne toujours
Nostalgie
Comme une image de Visconti
Quand Venise a le coeur gris
Nostalgie
Il pleut sur mes rêves et aussi
Sur notre photographie
Et tes baisers de nacre
Etaient pour moi comme des sacres de printemps
Et de bonheur
Mais dans tes yeux de slave
Je me suis vue comme une esclave
Et je crois bien que j'ai eu peur
Nostalgie
Comme un violon de Vivaldi
Quand la musique a le coeur gris
Nostalgie
Il pleut sur mes rêves et aussi
Sur notre photographie
Tu avais cette insolence
Qui me faisait souvent violence
Entre le rire et le mépris
Tu avais l'air d'un roi
Mais ton royaume c'était moi
Je ne le comprends qu'aujourd'hui
Nostalgie
Aux yeux de Modigliani
Quand la palette a le ceour gris
Nostalgie
Il pleut sur mes rêves et aussi
Sur notre photographie
Et je sais aujourd'hui
Que sa vie
On peut la perdre aussi.
ne zaman sizi düşünsem tekrar
sizli zamanlarım gibi ateş içinde ki kalbim..
onların kalpleriyle ve aşklarıyla oynayan
ve hep kazanan
bir çılgındın sen
nostalji
visconti'nin görüntüleri gibi
ne zaman olsa gri bir kalbi Venedik'in
nostalji
rüyalarıma yağar yağmur
ve de fotoğraflarınıza sizin
benim için ilkbahar sırları gibi olan
ve sedef öpücüklerin
mutluluğu ve de
gözlerindeki islavi
kendimi bir merdiven gibi gördüğüm
inanırdım ne kadar korksam da
nostalji
vivaldi'nin kemanı gibi
ne zaman olsa gri bir kalbi müziğin
rüyalarıma yağar yağmur
ve de fotoğraflarınıza sizin
sizin bu saygısızlığınız
gülmekle önemsememek arasındaki
engelletti kendimi
bir kral gibi görünüyordunuz
ama bendim krallığınız
bunu yeni anladım
nostalji
Modigliani'nin gözleri
ne zaman gri bir kalbi olsa paletin
nostalji
rüyalarıma yağar yağmur
ve de fotoğraflarınıza sizin
ve bugün biliyorum
hayatın
onların yitirebileceği...
--spoiler--
Nostalgie
Il pleut sur mes rêves et aussi
Sur notre photographie
Et je sais aujourd'hui
Que sa vie
On peut la perdre aussi.
--spoiler--
sözlerini duydugu vakit insan hönk diye kalir, öyle büyük büyük bir saskinlik hönk değildir bu sadece kişinin işini biterebilecek olan kalp carpintisi gibidir. ölümü yudum yudum karsilatan ama cok hizli olan hönk, son kareyi görebilmek için dünya gözü ile acelece etrafa bakmayi gerektiren hönk.
dalida garip bir kadindi. kah cikmis gökyüzüne kah inmiş yer yüzüne. içindeki kirikliklari kasveti dagitmak için acinasi bir zerafet salina sarinirdi.
hayatina giren bir cok kişi talihsiz bir şekilde ebediyete göç etti. etrafinda kalmiş olan bir kaç dostunun acisina katlanmak için kendi kiydi kim bilir? belki de onlarla oldugu vakit kendini mutsuz zannediyordu? onlarin hazin terk-i edislerinde kendini suclu buldu... kim bilebilir ki son nefesinde düsündüklerini, ve ölüm denilen asude ülkeye gitmek için kendi eliyle uykuya daldigini... kim bilebilir ki?
Nostalgie
Il pleut sur mes rêves et aussi
Sur notre photographie
Et je sais aujourd'hui
Que sa vie
On peut la perdre aussi.
nostalji
rüyalarıma yağar yağmur
ve de fotoğraflarınıza sizin
ve bugün biliyorum
hayatın
onların yitirebileceği...
Nostalgie
Aux yeux de Modigliani
Quand la palette a le ceour gris
nostalji
Modigliani'nin gözleri
ne zaman gri bir kalbi olsa paletin
Nostalgie
Il pleut sur mes rêves et aussi
Sur notre photographie
Et je sais aujourd'hui
Que sa vie
On peut la perdre aussi.
nostalji
rüyalarıma yağar yağmur
ve de fotoğraflarınıza sizin
ve bugün biliyorum
hayatın
onların yitirebileceği...
