genele uymadığınızda toplum sizi dışlar.çünkü artık normal değilsinizdir.ne yapsanız yanlıştır artık.
arkadaşlarınızın ebeveynleri, onların sizinle birlikte olmasını istemez.öğretmeniniz "bundan adam olmaz" der.mesai arkadaşlarınız, amirlerin olduğu yerde sizinle görünmek istemez.öyle bir an gelir ki bazen, "sen onlardan farklısın, seni bu yüzden seviyorum" diyen sevgiliniz bile sizi terkeder.çünkü artık siz, "herkesin yaptığı şey"i değil de "kendi istediğiniz şey"i yapıyorsunuzdur.ve bu, en büyük "suç"unuzdur.
ancak ne gariptir ki, tarih, anormalleri yazar hep.zira tarihe damgasını vuranlar "herkesin yaptığı şey"i yapmayanlardır.
anormaller hayatı/tarihi değiştirir, normaller onları okur ve hayran olur.
özel hocamız erim hısım ın derste "normal nedir" diye sorduğunda sınıf olarak ıkınıp sıkındıktan sonra verdiği cevap; "arkadaşlar ne alışılmış olması gerekir ne toplumun kabullenmesi ne de diğerleri normal sadece sık rastlanandır"
görecelidir. yaşanılan toplumun ortak karinesi belirleyici olur. normalden giden pek incinmez ama sınırlarıda bilemeyeceğinden mütevellit yaşam keşfi hep yarım kalır.
şarkı içerisinde bir sözün sürekli tekrarlanması durumunda o söz belli bir süre sonra dinleyicinin kulağını tırmalamaya başlar. bülent ortaçgil o kadar kaliteli söylemiştir ki parçayı, sanki her seferinde farklı bir tondadır "normal" demesi. değil bir kere dinlerken kulak tırmalaması, şarkıyı defalarca art arda dinleseniz bile hissetmezsiniz bu durumu... çok yaşa ortaçgil!
standartların ne altında ne üstünde. benim olamadığım durum. bunu söylememin nedeni; insanların karşılarında kendi gibi birilerini görmek istemesine olan isyanım. ben kimseye söz vermedim senin senin gibi olucam, sözlerim senin mantık kriterlerine uygun olucak diye. neden benden böyle birşey bekliyorsun. insanların karşısındakileri olduğu gibi! görememesi karşısındakinin değil kendisinin sorunudur. sözlerime burada son verirken şunu söylüyorum: benim bu dünyaya gelme mutabakatım annemle babamın mutabakatı, senin değil. so shut the fuccccckk up 'n go your hell!!
normal kabul edilendir, kabul edilemeyen anormaldir. normal normaldir sıradan değildir. sıradanlık farklıdır. sıradan olmayan ama normal kabul edilebilirler vardır. normalin kuralları belirlenmiştir, toplumca benimsenir toplumca değiştirilir. sıradanlıktan kurtulmak insanın elindedir.
böyle bir şeyin olmadığını kabullenmek hayatı daha kolay ve eğlenceli kılar. normal denilen şey sınırlandırır. sınırlar da üreticiliği, yaratıcılığı bitirir. herkesin baktığı yön farklıdır ve buna paralel normali de farklıdır. nşa'da bunu başarabilmek zordur.
