kuruluşundan beri bazı dönemlerde normal sözlükten grup halinde giden yazarlar vardı ama ilk defa böyle toplu halde başka sözlükten göç aldı. buna hiç alışık değil, bünye kaldıramadı. ne yazık ki bazı yazarlar tahtını tehlikede gördü, hoş karşılamadı gelenleri.
yine de bence iyi oldu, taze kana ihtiyacımız vardı. birkaç gün renklendi ortalık. umarım gelenler kalıcı olur.
Şimdi tabi kimse kusura bakmasın ama ben sizin yapacağınız işi sikim. Allah sizin teker teker belanızı versin. Al-lah sizin belanızı versin, allah sizin belanızı versin… beni, yarım saat orada insan azmanına dövdürttünüz. tekmesinden tokatına, dönen tekmesinden uçan sırtına, ensesiyle bile vücudunun her zerresi ile adam beni dövdü! bir kişi demedi ki ‘iremciğim yardıma ihtiyacın var mı?’ adam odadaki her şeyi benimle kırdı. dolabından komodinine, havlularından yastıklarına, beni boğdu boğdu boğdu. duvara attı. boğdu boğdu, duvara attı. çığlıklar, yardım çığlıkları allah ın belaları! bir kişi be, bir kişi. ben bu aileden değil miyim ya? ben bu aileden değil miyim ya??
vatansız kalmanın ne olduğunu öğrenmişsiniz işte ne güzel. fena mı, buranın kıymetini bilirsiniz. itelenip kakalanmadan, ötelenip dışlanmayı yaşamadan bunu bilemezdiniz. yaşayarak öğrenmek lazım bazen.
tecrübe iyidir, akılsız insanın aklını başına getirir. seneler önceydi, böyle bir deneyimim olmuştu. aynı duruma düşmüştüm. aşağılama hakaret gırla. dışlama kabul etmeme hakeza. işte o zaman anladım ve şimdi ismini zikretmeye dahi tenezzül etmediğim yerin, derhal sildim o ezik sözlüğün hesabını. hemde sahibi neredeyse yalvaran sözlerle geri dönmem için defaatle e mail attığı halde. yok. kendimi ezdirmek için gelmedim bu dünyaya. burada ne olursan ol, gittiğin yerde sana çöpten geçinen hurdacı muamelesi yaparlar. hele bi anlasınlar yeter. çapsız bile olsalar sırtlan gibi üzerine saldırırlar. ağızlarına sıçtım sıvadım ısırdım öyle bıraktım aynen. evet..
doğru demişler, gitmeseydiniz başka sözlüğe, ama uludağ da can çekişiyo gerçi haklısınız, cağnım sözlüğüm ne kadar özlemişim ya, swhaha. Ulu biterse, yazarlığımı bitiririm sanırım, uğraşmam başka sözlükle, pinpon topu gibi gezmenin manası yok çünkü bence.
baktım da 10 bin yazar, 18 bin çaylak var. buradan biraz daha hallice bir ortam olduğu da hissediliyor. Ha bize de mülteci demişler ki, kendimizi "Muhacir" olarak tanımlarız!. onların tasnifi bizi bağlamaz, işlerine gelirse?
