normallik ile delilik arasındaki çizginin normallik tarafında bulunan insandır.
bir profesörün ders anlatırken aniden sandalyeyi kapıp kalabalığa doğru fırlatması anormal (abnormal) dir. insanın, eylemin yapıldığı anda anlam veremediği ancak tamamen bir cevap arayışı eksikliği de yaşamadığı durumlardır. ancak aynı profesörün ders anlatırken birden bire çığlık atmaya başlaması, akıllarda o an hemen "delilik" kelimesininin canlanmasına neden olur. sandalyenin fırlatılmasına sebep ararken, aynı profesörün çığlık atmasına direk delilik gözüyle bakılmaktadır. işte normallik, sebepleri olabilecek, önyargı ile yaklaşılmayacak durumlardır. anormallik bu önyargısız tutumun varlığından ötürü delilik ile arasına çizgi çekmiştir. delilik ise normal ya da anormal davranmanın ortak özelliği olan "sebep" lerin, bilinçaltına itilmesi ve kolay yargıya varmada bir koz olması, görülen davranışın yardımı ile de algıda netliğe ulaşma olarak tanımlanabilir. delilik kavramını akıllara getirtmeyecek her normal davranışta bulunan insan normal insandır.
